Sorulması gereken sorular

Türkiye, 2000 yılının son haftasını, bir başka deyişle milenyumun son günlerini, cezaevleri çevresinde geçirdi.

Cezaevleri, 'balık istifi' yöntemiyle doldurulmuş olmalarına rağmen, mahkumları almaz hale gelmişti. Cezaevlerinin kontrolü, terör örgütlerinin ya da çetelerin eline geçmişti. Yanlışlıkla cezaevine düşen bir genç, (Ne yazık ki, ülkemizde yanlışlıkla cezaevine düşmek diye bir şey var) birkaç hafta içinde tam bir terörist olup çıkabiliyordu. Cezaevlerindeki 'terör düzeni'nin sona ermesi gerekiyordu.

Aynı anda 20 cezaevinde başlatılan, 26 mahkumun ölümüyle sonuçlanan "Hayata Dönüş" Operasyonu'nun gerekçeleri bunlardı.

Operasyon hengamesinde, örgütün kullandığı silahların, giriş çıkışların devlet tarafından 'çok sıkı' kontrol edildiği cezaevlerine nasıl sokulduğu yeterince sorulmadı.

Adalet Bakanı Hikmet Sami Türk, operasyondan önce "F Tipi uygulamasına geçişin ertelendiğini" söylemişti. Bu açıklama da ortada kaldı. Dileriz, Sayın Türk'ün F Tipi Cezaevleri sorununun sivil toplum kuruluşlarıyla uzlaşılarak çözüleceği yolundaki açıklaması da ortada kalmaz.

'Şartla Tahliye' Yasası

'Cezaevleri çevresi'ndeki ikinci önemli konu, 'Şartla Tahliye' Yasası'ydı. Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer, "Böyle bir yasa, 'devletin temeli adalettir' inancını yok edecek, toplum düzenini bozacak ve adalete olan güveni yok edecektir" diyordu 'Şartla Tahliye' Yasası'nın veto gerekçesinde.

Çünkü bu yasa, ırza tecavüzü, affedilmez bir suç olarak görürken, kurbanını öldüren tecavüzcüyü tahliye ediyordu. Memurluk görevini kötüye kullandığı gerekçesiyle mahkum olanları affedilmez bulurken, tesir altında karar veren yargıçları ve görevi kötüye kullanma suçu işleyen askeri yargıya tâbi kişileri affediyordu. Çünkü bu yasa hazırlanırken, "şu politikacı affedilmesin, şu bürokrat affedilsin, filan patron kurtarılsın, filan çeteci hapisten çıksın" diye, yasalarla ve insanlarla köşe kapmaca oynanmıştı.

Devlet, "Ben bir beyaz sayfa açıyorum. Hak ihlallerini kaldırıyorum. Hukuku hakim kılacağım. İşkenceyi kaldıracağım. Yargı reformu yaparak adaletin daha iyi işlemesini sağlayacağım" diyerek, toplumla adeta yeniden bir sözleşme yapsaydı, bu sözleşmeye bağlı olarak, adil ve makul bir af çıkarsaydı, herhalde kamu vicdanı bu kadar yaralanmazdı.

Yeni Şafak, cezaevleri çevresinde gelişen bu iki önemli olayı, sorulması gereken soruları ve kamu vicdanını yaralayan çelişkileri vurgulayarak okurlarına sundu.

Bir alıntı

Bir başka gazeteden alıntıladığımız şu cümleler, Türkiye'de ve dünyada neler olduğunu gerçekten anlamak isteyenlerin Yeni Şafak'ta buluştuğu gerçeğini bir kez daha vurguluyor:

"Bizler, son aylarda dehşetli bir Yeni Şafak okuyucusu olduk. Çünkü iktidar ortaklarının marifetlerini, siyasetçi, bankacı, bürokrat ve medya patronlarından oluşan çıkar şebekesinin en güzel tahlilini ve ne yazık ki gerçekleri, yalnızca Yeni Şafak'ta bulabiliyoruz."

Ve, sürprizlere hazır olun

Gazeteler, her gün yeniden çıkarlar okurlarının karşısına. Bir anlamda, her gün yenilenirler. Gündemi gerçekten yansıtmak isteyen gazeteler, gündelik, 'rutin' yenilenme kavramını aşan bir gelişmeyi 'ilke' edinirler.

Yeni Şafak, okurlarına kendi çizgisini özenle koruyan ama daima gelişen bir gazete sunmaya ve basınımızda yankı uyandıracak önemli adımlar atmaya devam edecek.

Sürprizlere hazır olun.