Ayrışma

Bu işte bir gariplik, bir terslik var. Anayasa Mahkemesi başkanı Ahmet Necdet Sezer'in adaylığı, Türkiye'de bugüne kadar alışkın olduğumuzdan çok farklı bir 'ayrışma' getirdi. Sezer gibi birinin doğal muarızları hemen ona karşı tavır aldılar; kimi açıkça kimi ima yoluyla bu tercihe karşı çıkıyorlar. Bu çok doğal. Belli odaklar da devrede, onlar da tezvirat üretim görevlerini yerine getiriyorlar. Terslik ve gariplik şurada: Cumhurbaşkanlığını kendilerine karşı bir mevki olmaktan uzaklaştıracağı belli 'sivil', 'demokrat' ve 'şâibesiz' bir aday ortaya çıktı diye sevinmesi gerekenler, farklı bir tavır aldılar...

Bu tespiti ilk turun sonuç tablosuna bakarak yapıyorum. İlk turda, iktidar partileri, kendi girişimlerinin eseri olan adayı büyük çapta desteklediler; ancak DYP ve özellikle FP, kâhir çoğunluğuyla, başka adaylara oylarını yönlendirdi. Bunun 'iktidarı köşeye sıkıştırma' hamlesi olduğu düşünülebilir; ancak, her iki parti yönetiminden ulaşan bilgiler, FP ve DYP'de Sezer'e karşı 'keskin bir tavır' oluştuğuna işaret ediyor...

Belli ki, bazı odaklar, Sezer tipli bir hukukçunun Çankaya'ya çıkmasını istemiyorlar. 28 Şubat sonrası oluşturulmuş bir mekanizma, hem de başbakanın burnunun dibinde, onun kendi eliyle seçtiği adayı karalama kampanyası açmış bulunuyor. Herkesin nabzına göre servis yapılıyor. Tezviratların DYP'yi rahatsız edecek olanları da var, FP'yi etkileyecek olanları da... Her iki partinin bu tür yaygaraların etkisi altında kalarak önceki tavırlarını gözden geçirmek ihtiyacı duydukları düşünülebilir.

Tamam da, aynı odaklar bana da kanal bulabildikleri halde, akıl ve bilgi süzgecinden geçirdiğimde, iddialarını saçma ve gülünç bulmakta pek zorluk çekmedim. FP yöneticileri de, sıhhat derecesini kendi terazilerinde tarttıklarında, ulaştırılan haberlerin asılsızlıklarını farkedebilecek konumdalar. Oysa, hem onlar hem de DYP yönetimi, kendilerini zor duruma düşüreceğini de bildikleri halde, Sezer'in cumhurbaşkanı seçileceği belli olduktan sonra bile, olumsuz tavırlarını değiştirmeye yanaşmıyorlar. Neden acaba?

FP ve DYP bir noktaya da dikkat etmiyorlar. 28 Şubat süreci içerisinde ağır bir medya bombardımanı altına düştüklerinde, yadırganmayı (hatta işten olmayı) göze alarak kendilerinin yanından ayrılmayan yazarlar, aydınlar, neredeyse bütünüyle, Ahmet Necdet Sezer'in cumhurbaşkanı olmasına olumlu bakıyorlar. Bunda sadece Sezer'in iki konuşmasıyla çizdiği 'sivil' ve 'demokrat' profil rol oynamıyor, seçilebilecek durumdaki alternatifleriyle karşılaştırıldığında da Sezer onlara yakın duruyor. Uzun zamandan beri 'yol arkadaşlığı' yaptıkları demokrat aydın kesimle yollarını ayrıştırıyor FP ve DYP yönetimleri... 28 Şubat'tan kurtulmaya gayret edenleri değil, 28 Şubat'ın sürmesini istedikleri için tezvirata sapanların yanını tercih ediyorlar...

Benzer bir durum, bu kadar keskin hatlarıyla olmasa bile, '5+5 formulü' tartışılır ve Süleyman Demirel'in görevde bir beş yıl daha kalması için çaba gösterilirken de söz konusuydu. FP ve DYP üst yönetimleri, 28 Şubat'ın en önemli simgesini bir beş yıl daha görevde tutmakta beis görmeyenler cephesinde yer aldılar. Cumhurbaşkanlığı seçimi süreci ilginç bir ayrışmayı gerçekleştiriyor...

Bunun sadece bir tesadüf mü, dar çıkarcılık hesabı mı, muhalefetin muhalefetliğini yapması mı, yoksa çok daha derinlerden yüze vuran bir ayrışma mı olduğunu henüz bilemiyoruz. Ayrışmaysa, bunun hangi esaslar etrafında gerçekleştiğini, cumhurbaşkanlığı seçimi süreci bittikten sonra anlamak belki daha kolay olacak.

Şu son bir kaç ay içerisinde siyaset zemini altüst oldu, devletin yapısını elden geçirmeyi ve siyasi kadroların önemli bir bölümünü tasfiyeyi gerektiren değişiklik kapıda. Bu son ayrışma belki de onun sıkıntısı.

Bana kalırsa, hayırlı bir sıkıntı bu...