Türkiye'de sıklıkla meydana gelen cinayet olaylarından sonraki gözaltılar ve diğer konulardaki soruşturmalar işkence olgusunu gündeme getiriyor. Belirli aralıklarla Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde de gündemine gelen konu zanlıdan delile ulaşma yöntemindeki yanlışlığa bağlanıyor.

Manisa'da gençlerin işkence gördüklerinin açığa çıkmasıyla Avrupa'da da tartışılan işkence olgusu Türk Emniyeti'nde genel iradeden bağımsız hareket eden bazı küçük gruplarla ilişkilendiriliyor. Buna göre amirlerinden bağımsız hareket eden bazı gruplar, zorla ifade imzalatmak ya da olmayan bir şeyi zanlıya onaylatmak adına fizyolojik zor kullanmada ya da psikolojik baskıda bulunabiliyor.

Bazı soruşturmalarda gözaltındaki kişilerin avukatlarıyla sağlıklı iletişim kuramadıklarını ve hukuki haklarının elde edilmesinde zorluklarla karşılaştıkları söyleniyor. Türkiye'de suçlu olduğu iddiasıyla gözaltına alınan kişilerin avukatlarıyla bağlantı kurmada zorluklar yaşadıkları biliniyor. Pekçok kişinin susma hakkı olduğu halde ifade vermeye zorlandığı kaydediliyor. Bu durumun hem gerçeğin perdelenmesi hem de gözaltında olan kişilerin haklarının çiğnenmesi açısından büyük bir sorun teşkil ettiği belirtiliyor.

Türkiye'nin sabıkası kabarık

Avrupa'daki insan hakları kuruluşlarına göre 'işkence' olgusunun en fazla gözlemlendiği ülkelerden biri olan Türkiye'de tam demokratikleşmenin gerekleri için suçlu olduğu ileri sürülen kişilerin psikolojik ve fizyolojik güvenliğinin sağlanması gerekiyor.

Belirli aralıklarla sık sık gündeme gelen işkence olgusu amirlerinin bilgisi dışında hareket eden bazı polislerin gözaltındaki kişileri dövdüğü ve işkence yaptığı haberleriyle bir isimler etrafında belirginleşmişti.

Hukukçular, işkence açısından notu kırık olan Türkiye'de hukukun güvenliğinin bütünüyle sağlanması için Emniyet'in bu noktada yeniden yapılandırılması gerektiğini belirtiyorlar.