Ordu, Trabzon veyahut Samsun'a göre, daha ihmal edilmiş bir ilimiz. Her şeyden önce, uçak ya Trabzon'a, ya da Samsun'a geldiği için, ulaşım zorluğu var. Samsun'dan 2 saatte, Trabzon'dan ise, ancak 2,5 saatte Ordu'ya ulaşabiliyorsunuz.

Oysa 1997'de Ordu - Giresun (Or-Gi) Havaalanı projesi geliştirilmiş ve halktan da tam 100 milyar lira para toplanmış. Havaalanının, Ordu'nun sahil kenarındaki ilçelerinden birinde, Gülyalı'da, deniz doldurularak yapılması planlanmış. Henüz çivi çakılmamış. Proje ne zaman mı tamamlanır? Çıkmaz ayın son çarşambasında.

Paralar Köy-Kent'e

Ecevit'in Köy-Kent projesine trilyonlarca lira para döken Hazine, 2001 yılında havaalanı için sadece 1 milyon liralık ödenek ayırmış. Halbuki böyle bir hava meydanı, Giresun ve Ordu'nun gelişmesine çok büyük katkı sağlar.

Ordu, 1998 yılında, kalkınmada öncelikli yöreler arasına girdi. Bu çerçevede, kentte yatırım yapmak isteyenler, işçiler için sigorta primi ödemiyor, elektriği yarı fiyattan kullanıyor. 2001 yılında, Ordu'nun bu ayrıcalığı sona eriyor. Ordulular, Mesudiye çevresinde geliştirilen Köy-Kent projesine karşı.

Ordu Valisi Kemal Yazıcıoğlu da karşı. Sebebini şimdi vereceğim rakamlarda bulabilirsiniz: 2001 yılında, Ordu'nun çeşitli altyapı yatırımları için devletten aldığı para 22 trilyon lira; 16 trilyon lirası Köy-Kent projesine gitmiş.

Sosyal hayat

ÇAMSAN ve Sağra, Ordu vilâyetinin iki önemli sanayi kuruluşu. ÇAMSAN, kızılağaçtan parke üretiyor; Sanayi Odası'nın ilân ettiği 500 büyük firma içinde 261'inci. Sağra da, 1500 çalışanı ile göz dolduran bir fabrika. Kavrulmuş fındık mamulleri, topkek, çikolata imal ediyor. Bu fabrika Ordulu Ünal Sağra'nın ölümünden sonra Bayındır Holding'e satılmış.

Ordu, kalkınmada öncelikli il statüsünde bulunduğu 4 yıl içinde, pek fazla gelişememiş. Teşvikten yararlanmak üzere kurulan 50-100 arasında işçi çalıştıran atölye benzeri küçük fabrikaların adedi 12 rakamını aşmıyor. Çoğu tekstil ile ilgili.

Ordu'nun üniversitesi yok; sadece 19 Mayıs Üniversitesi'ne bağlı Fen Edebiyat Fakültesi'yle, Trabzon Karadeniz Teknik Üniversitesi'ne bağlı Ziraat Fakültesi ve Meslek Yüksek Okulu faaliyette. Oysa, insanları okumaya, öğrenmeye, görüp tartışmaya meraklı. Bütün bu heyecan ve merakı karşılayacak geniş hacimli bir konferans salonu bile bulunmuyor.

Ordu'da konuşmamı, Ramazan dolayısıyla kapalı olan belediyeye ait düğün salonunda yaptım. Belediye Başkanı Fikret Türkyılmaz, Orduluların bu ihtiyacına cevap verme çabasında.

Boztepe ve deniz

Ordu'ya gelip de, Boztepe'ye çıkmamak mümkün mü? Deniz kıyısında güneş var ama, zirve karlı. Boztepe'nin rakımı yalnız 684 metre. Ama sanki bir çırpıda (5-10 dakikada) Uludağ'a gitmiş gibisiniz: Etrafta çam ağaçları ve kar.

Kuş bakışı bütün Ordu ayaklarınızın altında. Ve insanlar sizinle bu güzelliği paylaşmaktan dolayı mutlu.

Ordu'nun merkez ilçe nüfusu 200 bine yakın. Ama Ünye, Fatsa, Perşembe, Aybastı, Gölköy, Mesudiye gibi 19 ilçeyle birlikte, toplam nüfus 900 bine yaklaşıyor. Şehir merkezi ile Fatsa, Ünye, Perşembe, Gülyalı ilçeleri denize dönük bir hayat tarzını yansıtıyor. Evler ve fındık bahçeleri deniz kenarına dizilmiş. Sahil şeridinde refah seviyesi yüksek.

Mesudiye ve Köy-Kent

"Ya Mesudiye?" diye soruyorum. Ecevit'in Köy-Kent projesinin ilk uygulama merkezi Mesudiye dağın tepesinde; denize küsmüş bir ilçe. Bu yüzden gelişememiş. Çok sayıda göç vermiş. Ordulular'dan dinledim: "Mesudiye ve bağlı köylerinde, yaş ortalaması 60. Her birinin geçinebileceği kadar emekli maaşı var. Veyahut muhakkak bir yakını, oğlu, kızı, kardeşi devlette veya özel sektörde önemli bir mevkiye gelmiş; ondan yardım alıyor. Tarım Bakanlığı, bundan önce, kaç proje teklifiyle oralara gitti, yüzüne bakan olmadı. Çünkü çalışmaya ihtiyaç duymuyorlar. Bir gazeteci resim çekse, özellikle kış aylarında, hanelerin çoğunun boş olduğunu görecektir. Köy-Kent nüfusu, ancak üç bine ulaşıyor. Kışın bunun da altına düşüyor. Zira insanlar İstanbul, Ankara gibi büyük kentlerde yaşıyor."

Ben anlatanların yalancısıyım. Ama, İstanbul'da Mesudiyelilerin kalabalık bir dernekleri olduğunu bilirim. Başka yerlerde de var.

Köy-Kent projesi hakkında biraz daha malûmat vereyim. Elime bir bilgi notu tutuşturdular. Başlığı "Mesudiye ilçesi ve Köy-Kent rezaleti veya safsatası"

Köy-Kent projesi kapsamında Mesudiye ilçesinin 9 köyü var. Bu köylerin isimleri ve 1997 sayımındaki nüfusları şöyle: Çavdar (2150), Esatlı (130), Türkköyü (60), Kışlacık (65), Çardaklı (160), Gökbeyi (120), Dayılı (115), Yuvalı (115), Ilışar (135). Mesudiye'nin nüfusu ise 7 bin. Tabiî ki bunlar kağıt üzerindeki rakamlar. Sayım olduğu vakit, insanlar koşup memleketine geliyor. Ama yukarıda da belirttiğimiz gibi, özellikle kış aylarında, Köy-Kent bölgesinde ancak Mesudiye ile birlikte yaşayan insan sayısı 3 bini geçmiyor.

Peki, proje kapsamında inşa edilen bir yüzme havuzu, iki basket sahası, bir valeybol sahası, 2 futbol sahasından kim yararlanacak? Yaş ortalaması 60 olanlar mı? Okul açılmış, okula gönderecek genç yok!

Tuhaflıklar

Tuhaflıklar bununla sınırlı değil. Mesudiye'ye ulaşmak için 173 kilometrelik stabilize bir yolu ancak 3 saatte aşabiliyorsunuz. Ama, Mesudiye ve ona bağlı 9 köyden, Köy-Kent merkezine, 12 metre genişliğinde lüks asfalt bir yolla gidiyorsunuz. Kısacası, devlet, Ordu'nun bütününden almış, Ecevit'i ve Oktay Ekşi'yi memnun etmek için Mesudiye'ye vermiş.

Belirgin bir örnek: Akkuş ilçesindeki Orman Ürünleri Fabrikası, Tokat sınırında orman olmasına rağmen, bu ilçeden alınmış, ormanı bulunmayan Köy-Kent merkezine taşınmış.

Ecevit, şu anda nüfus düşük bile olsa, göç eden gençlerin, yüzme havuzu, basket ve futbol sahalarının yüzü suyu hürmetine köylerine geri döneceğini umut ediyor. Yani ırmakların tersine akacağını düşünebiliyor.

Bence Ecevit, Mesudiyeli Oktay Ekşi'nin kurbanı. Şimdilik 16 trilyon lira yatırıldı. Projenin toplamının 42 trilyon lira olacağı belirtiliyor. Hepsi, üç bin nüfuslu Köy-Kent için.

"Köylü efendimiz" ama, sadece Köy-Kentli köylü efendimiz. Geride kalan 25 milyon köylü ne olacak?

NAZLI ILICAK

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu