Biz gecenin ve hüznün çocuklarıyız, siz bunu bilmezsiniz. Biz kalbimizin ipliklerinden peygamberler, şairler dokur, meleklerin avuçlarını dualarla doldururuz...

Bizim şarkılarımızdan çiçeklerin fısıltıları, dalların hışırtıları, dünyanın en güzel annelerinin dudaklarından akan ırmakların sesi yükselir, ama siz bunu bilemezsiniz.

Biz delirmeyi bilmeyiz, biz o dansı bilmediğimiz için ölürsek kalbimizi yakarak ölürüz.

Bu yüzden, bütün "güzel sözleri" tarihçileri beklemeden vururlar.

Bu yüzden, kitapların, cümlelerin, müziğin ve dansın asla anlatamadığı "sözün mahşeri"ne yaklaştığımızda, orada hayallerin bile yetmediği acılar karşılar bizi.

Bu yüzden, imkansız sabahlarda içimize yerleşen zehirli ağrılarda teselli ararız, saldırıya uğramış kalp atışlarımız dininceye dek...

Çaresizliğin, kendi sesimizle çıldırmanın utancıyla yandığımız en vakitsiz vakitlerde teselli edilemeyecek acılara katılırız.

Siz hiç dağlarda rüzgarla yarışan yılkı atlarının uykusunu izlediniz mi, ya da kır menekşelerinin, kardelenlerin güzelliğinden yorulan annelerin gözündeki özlem ateşini? Ah! Ne kadife bir hüzündür o...

Artık anladım ki, ne bitmeyen aşk ağrısı çekenlere, ne de yasaklarla rüzgarı kesilenlere bir hayrım yok benim. Karanfilleri koparılan bütün "sözler"in, sesi yakılan bütün şiirlerin önünden her geçişimde utancım biraz daha çoğalıyor.

"Sen başka türlüsün", "sen ağlamazsın" derdim kendi kendime, zarif bir ruhun katiliyle ilgili cümleleri defterime yazmadan önce. Çünkü ben aceleci bir kelebektim, yarım kanatlarımla uçup renklerimle yeni sevinçler, yeni umutlar dağıtacaktım herkese... Ama, renklerimin ömrü kısa sürdü, "başka türlü" bir dünyanın rüyasına uçup gitti kanatlarım...

Bütün ağlamaların ardından, serin bir bahçede buluyor şimdi beni hayat... Canım, canımın ta içi çırpınıyor o ilk yağmurdan... Biliyorum, "cemrelerin" düştüğü Mart'ın en üzgün gününde bana bir şey olmayacak, ama içimde gitgide ağırlaşan kederlerim en güzel arkadaşım olacak.

Yemin ettim, 'Nisan'a sözüm var, hayatla ölümün neşeli aralığında karanfillere hiç ihanet etmeyeceğim.

Yemin ettim, anneme sözüm var, her bahar cebimde "yasak" şiirlerim olacak...

MEHMET OCAKTAN

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu