Toplu taşımada en çok kullandığımız ulaşım araçlarından biri münibüsler. Bu yaygınlık denetimsizliği de beraberinde getiriyor. Minibüsler hakkında şikayetler de az değil bu yüzden. Gebze-Harem hattında çalışan minibüsçülerle ilgili, okurumuz Gürkan Gündüz'den gelen şikayet mesajı:

İşime Gebze-Harem hattında çalışan minibüslerle gitmek zorundayım. Bu güzergahtaki minibüslerle yolculuk ise tam bir işkence. Başlangıçta, istisna tutulabilecek sürücülerin olduğunu belirtmeliyim. Önce sadece bu hatta değil, hemen hemen tüm ülke çapındaki minibüsçülere has özelliklere değinmek isterim.

Birinci sorun temizlik. Minibüslerde tutunmak için kullandığınız her türlü eşyanın mikrop içerdiği açık. Bu yüzden şunu hatırlatmakta yarar var: Tüm toplu taşıma araçlarıyla yolculuk yaptıktan sonra vakit geçirmeden ellerimizi yıkamamız yerinde olacaktır.

Minibüs, "Bağıran müzik" demektir!

Minibüs demek, 'yüksek volümlü müzik eşliğinde çekilmez bir yolculuk' demektir. Herkesin müzik zevkine karşı saygı duymak gerekir. Ancak, toplu taşıma araçlarında müzik konusunda daha hassas olmak gerekiyor. Akşama kadar direksiyon sallayan minibüs sürücüsünün müzik dinlemek ya da haber almak için radyo dinlemek en tabii hakkıdır. Ancak bunu yaparken de, yolcuları rahatsız etmemek, ses seviyesini fazla yükseltmemek gerekir. İlla ki müzik dinlenilecekse, kimseyi rahatsız etmeyecek türler seçilmelidir.

Güzergah sapması!

Gebze-Harem minibüslerine has durumlardan biri olan güzergah tutarsızlığı, yolculuk yapan beni oldukça rahatsız ediyor. Gebze'den yola çıkıldığında güzergah E-5 olması gerekirken, birkaç fabrikanın bulunduğu bölge olan Ordu Mahallesi'ne yine birkaç yolcu için sapmak, yolculuğun ortalama yarım saat uzamasına sebep oluyor. Bunun gibi birkaç nokta daha var, ancak adlarını hatırlayamadım.

Gebze'ye gitmez kardeşim!

Akşamları dönüş yolculuğunda, Harem'den Gebze'ye gitmek için üzerindeki ışıkta Gebze-Harem yazan minibüse binip para uzatırsanız, "Gebze'ye gitmez, Kaynarca'ya kadar!" cevabını alma ihtimali yüksektir.

Bir başka durum da şu: Diyelim ki, sürücüye Gebze ücreti ödediniz ve yolculuk başladı. Pendik'e veya Kaynarca'ya geldiğinizde, minibüsçü koyun gibi yolcuları saymaya başlıyor. Eğer Gebze yolcusu olarak 3-4 kişi kalmışsanız vay halinize! Sürücü hemen yolcuları satmanın(!) yollarını arıyor.

Biraz kalabalık bir minibüse sizi devretmek için fırsat kolluyor. Durdurduğu bir minibüse sizi gönderirken de, yolculardan birinin eline biraz para tutuşturuyor, diğer minibüsün sürücüsüne vermesi için. Ve "U" dönüşü yapıp, basıp gaza gidiyor! Fakat parayı uzattığınız diğer minibüsün sürücüsü, "Bu para eksik kardeşim!" diyor. "Neden tam almadınız parayı!"

Karşılaşılan bu durum çok sıradan. Yolda bırakıp, başka bir minibüse devrettiği yolcusunun bile parasını tam ödemiyorlar.

(Şikayetler bu kadarla bitmiyor. Minibüsçülere de söz hakkı vereceğiz, telaşa gerek yok.)

Vatandaş Çakıcı

Alaattin Çakıcı, mafya lideri olarak değil, sıradan bir vatandaş olarak yargılanmak istediğini belirtiyor yargıçlara.

Azizim, mahkemede yargılanırken değil, dışarıdayken bunu söylemek önemli.

Şakası bir yana, Çakıcı'nın söyledikleri arasında gerçekten de önemli bir cümle var:

"Hortumcuları ürküttük, ipimizi çektiler."

(İple dolaşmanın işte böyle sakıncaları var; bir gün birinin kafası bozuluyor ve çekiveriyor ipi.

O sakıncadan çekinenlere de 'ipsiz' diyorlar. Gel de çık içinden!)

İyi de, kim bunlar?

Uçlar arasında dolaşırken

Hatırlarsanız, "sebep-netice" vardı önceleri. Olan bitenin analizi yapılırken, dikkate alınması gerekenler arasında en önemli yeri tutardı sebep-netice ilişkisi.

Sonra "sebep-sonuç" ilişkisi gündeme geldi; neticeyi unuttuk neredeyse.

Şimdilerde "neden-sonuç" diyenler çıkıyor aramızdan.

Bugün buradan bakınca, sebep-netice ile neden-sonuç arasındaki tek benzerliğin, sadece ortalarında duran tire (-) işareti olduğunu farkediyoruz.

Netice'yi 'sonuç' yaptıysak, sebebi de niçin 'neden' yerine 'ilkuç' yapmadık ki?..

Ne hoş olurdu ilkuç-sonuç ilişkisi!

MEHMET ŞEKER

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu