Konya'yı izlemeye devam edin...

Gazeteniz Yeni Şafak'ın 7. kuruluş yıldönümü kutlamaları için önceki gün takım halinde (Fehmi Koru, Cengiz Çandar ve Ömer Çelik "son anda" katılamadılar) Konya'daydık:

Mehmet Barlas, Ahmet Taşgetiren, Selahattin Sadıkoğlu, Mehmet Atalay, Hasan Kaçan, Yunus Akgül, "Haluk-Fahri" ikilisi ve (öhö öhö) ben...

Barlas ağabeyimizin dediği gibi, "derin millet"le bu ilk büyük temasımızdı...

İlk büyük temas, çünkü, Konya temsilcimiz sevgili Lokman Koyuncuoğlu 100. Yıl Kapalı Spor Salonu'nu hınca hınç doldurmayı başarmış ve kimbilir, belki de Yeni Şafak tarihinde bir "ilk"e imza atmıştı.

Hemen belirtmeli:

Konya güzel bir şehir

Ve yeşil...

Hangi yöne dönseniz tarih.

Selçuklu ve Osmanlı eserleri.

Caddeleri, sokakları, trafiği, çevre düzenlemesiyle "güzel"in de fevkinde, örnek alınabilecek bir şehir.

Konya'ya gidince, mutlaka Mevlana ve Şems-i Tebrizî türbelerini ziyaret etmelisiniz, Alaaddin Tepesi'ne ve bu arada "oluşturulmakta olan" Selahaddin Eyyubi yükseltisine (Konya'da tepe yok... Konyalılar, "yüksek yer özlemi"ni, "sonradan oluşturulmuş" tepe ve yükseltilerle gideriyorlar) uğrayıp bir çay içmeli, Meram Aydın Çavuş Korusu'nda panoramik Konya'yı izlemeli, Çamlıbel'de etli ekmek eşliğinde bol oksijen almalısınız...

Ve önemli bir gelişme:

Konya, nihayet "sivil giriş-çıkışlara" açık bir havaalanına kavuşmuş.

Geçen gelişimizde uçaktan inip "Toprağa basmayınız" levhası uyarınca "birerli kol" beton mahfilde yürütülerek "Terminal Komutanlığı" binasına alınmış, otomatik tüfekli nöbetçi kordonu arasından yine "birerli kol" HAVAŞ'ın kazık tarife servis araçlarına bindirilmiştik.

Sonra?

100 metrelik mesafeyi 1 milyon Türk Lirası'na teberru eden HAVAŞ otobüsünde, "hareket" etmek için terminal yetkililerinin keyfini beklemiştik. Bekleme süresi dolunca da tıngır-mıngır ilerleyen bir askerî aracın kılavuzluğunda garnizon dışına çıkarılıp sivil hayata intikal etmiştik.

Bu kâbus sona ermiş, bereket.

Büyükşehir Belediye Başkanı Sayın Mustafa Özkafa'nın mihmandarlığında gerçekleştirdiğimiz şehir turu, bana Konya'nın hiç beklemediğim bir özelliğini daha gösterdi; sadece holding merkezlerinden ibaret sandığım şehir, varoşlardan pıtrak gibi yükselen küçük ve orta ölçekli sanayi işletmeleriyle Anadolu'nun, belki de Ortadoğu'nun en büyük ticaret merkezi haline gelmiş.

Bir "önemli gelişme" daha:

Malum süreci küçük sıyrıklarla atlatan Konyalı müteşebbis, bu arızî molayı yatırım ve istihdama dönüştürmekle meşgul.

Sevgili Ahmet Köseoğlu, Konya'yı iki sözcükle özetleyivermişti:

"Mutedil ve mütedeyyin."

Buna "girişimci" vasfını da katmak elzem.

Her renkten, her cinsten, her ideolojiden insanın mekan tuttuğu ve "modern"le "geleneksel olan"ı meczedebilmiş bir şehir.

Mutedil, mütedeyyin ve (elbette) girişimci insanlar şehri...

Konya'yı izlemeye devam edin!