MEHMET ATALAY
"Hatanın düzeltilip hakettiğiniz yere geleceğinize inanıyoruz" veya "Seçimin galibi sizsiniz ama seçilememişsiniz, bu çelişkiyi anlamakta güçlük çekiyoruz."

AK Parti lideri Erdoğan'ın Avrupa turunun bu ayağında da en çok dillendirilen cümleler bunlar. Portekiz Başbakanı Barroso ve Cumhurbaşkanı Sampaio, "hak ve özgürlük"lere vurgu yapmayı ihmal etmediler. İskandinav ülkeleri de ilk eleştirileri aynı konuda yaptı.

Portekiz Cumhurbaşkanı Sampaio'nun konuklarını 10 dakikada gönderme geleneği, Erdoğan'a ayrılan 45 dakikalık görüşmeyle bozuldu. Görüşmeler, G.Saray'ı soracak kadar sıcak geçti.

80'li yıllarda "çok fakir" olduğu için topluluğa kabul edilmek istenmeyen Portekiz, belki Türkiye'ye bu yüzden yakınlık gösterdi. Daha 8 yıl önce İstanbul'un varoşları gibi gördüğümüz Lizbon'un, bugün diğer Avrupa şehirleri seviyesine yaklaşması, milli gelirin 10 bin doları aşması boşuna değil.

Türkiye'nin 10'da biri nüfusa sahip Finlandiya'da da kişi başı gelirin 27 bin dolara ulaşması da tesadüf değil. Başbakan Lippanen, koca bir devletin, kendilerinden destek için dil dökmesi karşısında kimbilir neler düşündü?

Danimarka başbakanı Rasmussen'ın ağırladığı Erdoğan'a destek vermesi de acaba buradaki Türkler'i sevindirirken aynı anda incitmiş midir?

AK Parti Lideri'nin işi zor. Bugüne kadar ödevini yapmamakta direnen bir ülkenin temsilcisi çünkü. Ancak müthiş bir tempo ile çalışıyor. Bereket, gittiği ülkelerin, ya başbakanı, ya da Cumhurbaşkanı'nın belediye başkanlığından gelmiş olması avantajı. Bugün de sırada Fransa var ve Paris belediye başkanlığından Cumhurbaşkanlığına tırmanmış Jacques Chirac'ın konuğu olacak.

AB üyeliği için en güçlü ülkeler İngiltere, Almanya ve Fransa. "İslam ve demokrasinin uyumunun modeli Türkiye olacak" beklentisi sihirli bir anahtar gibi duruyor ve aynı dilin konuşulmasını sağlıyor.