Beşiktaş'ın "kazanırsak Doğan Seyfi'ye", Kcaelispor'un ise "Kazanırsak depremzedelere" armağan edeceklerini söyledikleri, anlamlı, duygu dolu bir kupa finaliydi. Kocaelispor hakederek kazandığı maçı ve kupayı hemşehrilerini de mutlu ederek müzesine götürdü.

Beşiktaş, sanki ilk yarıyı golsüz geçiştirmek gibi "yan pas" bolluğu içinde, ilerdeki iki forvetini dinlendirmek ister gibiydi.

Kocaelispor ise rakibinin gücünü bildiğinden kendi yarı sahasında daha çok, rakip sahada az adamla "armut piş, ağzıma düş" gibi dikkatli ve rahatsızdı.

Ancak ilk yarının son 15 dakikası öyle bir tempo kazandı ki maç, sahadaki oyuncuları isimleriyle hissetmeye başladık. İlhan ve Ahmet'in "serseri kurşun" olup vuramadığını, buna karşılık veren Körfez ekibinin, Kaan Dobra, Lazarov ve Cihan'la yaptığı bindirmelerin tehlikeli madde taşıyan "ağır tonajlı tanker" olduğuna tanık olduk. Öyle bir geliyorlardı ki, dalga dalga, yakarak, yıkarak. 45 artı 3'te golü attılar.

Beşiktaş'ın belki de devreyi gol atarak kapatma isteği ile risk alması, siyah beyazlı takıma pahalıya maloldu. Devreyi Cihan'ın golüyle önde kapayan Kocaelispor oldu.

İkinci yarı "Beşiktaş bu işi böyle bırakmaz" diye düşünenler yine yanılıyordu. Çünkü Beşiktaş, bu kez zorunlu risk alarak maçı kazanmak ve kupaya uzanmak istedi. Ancak Sahneye bu kez Lazarov çıktı, tek başına önce Beşiktaş savunmasını, ardından Mhyre'yi de geçip topu ağlara gönderdi.

İki farklı yenilgi, Beşiktaş'a savunmayı ihmal etmemesi gerektiğini hatırlattı. Ancak giderek kısalan zaman, siyah beyazlı takımın orta alanına "telaş", forvetlerine "salaş" bir kimlik kazandırdı.

Maçın son dakikalarına kadar Beşiktaş'ın boş umutlar içinde koştuğunu, Kocaelispor'un ise doymak bilmeyen gol isteğine Kaan Dobra ve Serdar ile katıldığına şahit olduk. Her halde Beşiktaş bu maçın lig maçı olmadığına şükretmiştir.

SALİH SEZER

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu