Gene Doğu Batı dergisinde okuyoruz: "Hazine'de para biriktirmeğe karşı halk her zaman tepki duyardı. Aşık Paşazade tarihinde, "Akçalar emredip hazinelere koyalar. Memlekette kıtlık oldu bu yüzden" diye yazar. Osmanlı'da olduğu gibi, İngiltere'de de, Hazine'de para biriktirilmesi, halk tarafından kötü görülmüştür. İkinci Henry, Hazine'de para tutmayan bir kral olarak övülmüştür. Fatih döneminde, piyasadan gümüş parayı çekip yeni akça kesilmesi sık sık uygulanmıştır. Fatih, halkın, darphaneye getirmek zorunda olduğu 12 akça için 10 akça vererek, yaklaşık %17 oranında vergi almış oluyordu. Eski akça saklanması bir suçtu ve etrafa gümüş arayıcı kullar çıkarılıp emirlere uymayanlar cezalandırılırlardı. Bu uygulama halkın şiddetli tepkisini çekmiş ve yeni padişah İkinci Beyazıt, yeni akça çıkarmama şartıyla tahta oturabilmişti."

IMF'nin derdi başka

Dünya Bankası'nın özel bankalara tahsis ettiği para, sonuçta halkın vergileriyle karşılanmayacak mı? IMF, reel ekonominin ayağa kalkmasından ziyade, borçların ödenebilmesine bakar. Bu yüzden, ekonomiyi canlandıracak tedbirleri tavsiye etmiyor, Türkiye'ye. Aksine, faiz dışı bütçe fazlasının belirli bir orana getirilebilmesi için, vergi tabanının genişletilmesini istiyor. Türkiye'nin borç ödeme gücünü takviye etmek amacıyla, vergiler yükseltiliyor, zamlar vatandaşın tepesine yağıyor ve halkın posası çıkartılıyor.

Tek yolun IMF önerileri olmadığını, Wall Street Journal bile yazdı. Ama, IMF'den para almanın tek yolu bu. Ona boyun eğmelisiniz. Uluslarası Para Fonu, öncelikli olarak TC vatandaşlarını değil, Türkiye'ye borç veren yabancıları düşünüyor. Onun için, açık pozisyonları olan bankaları sağlıklarına kavuşturmak gereği üzerinde duruyor.

İcra Direktörleri toplantısı da, Çankaya'dan bir an önce istedikleri kanunun çıkmasını sağlamak için ertelendi. Bakalım, Sezer, gizli şantaja boyun eğecek mi?

Kırılan pot

Ecevit'in gezisi, beklediğimiz gibi, olumlu bir hava içinde Türkiye'ye yansıtıldı. Sadece Fehmi Koru ve İsmet Berkan doğru tesbitler yaptılar, gerçek bilgiler verdiler. Başbakan'ın canlı yayında kırdığı bir pot ise dikkatlerden kaçtı.

Basın toplantısında, muhtemelen bir Doğu Türkistanlı genç gazeteci, Ecevit'e sordu: "Doğu Türkistan meselesine Türkiye'nin bakış açısı nedir? Neler yapmayı düşünüyorsunuz?"

Ecevit: "Bu Rusya Federasyonu'nun iç işi" demez mi?

Gazeteci bu defa sorusunu yol göstererek tekrarladı: "Doğu Türkistan, Rusya'da değil, Çin'de"

Ecevit'in cevabı gene meseleyi kavradığını göstermekten uzaktı. Rusya Federasyonu'nun iç işlerine karışamayacaklarını tekrarladı.

Yazık Türkiye'ye.

Kürtçe eğitim istedikleri için dilekçe veren gençlerin tutuklanmasından da söz edildi. Ecevit, "Biz bölücülüğe karşıyız" cevabını verdi. Gerçi, bu cevabı bir pot değildi ama, dilekçe hakkının kullanılmasının bölücülük olarak mütalâa edildiğini itiraf etmek suretiyle, sığ bir demokrasi anlayışı ortaya koydu.

Sözde demokrasi paketi

Bugün Meclis gündemine gelen sözde demokrasi paketi kanunlaşırsa, 312'nci maddenin kapsamı genişleyeceğinden, dilekçe hakkını kullananları savunanlar da, başörtülü kızlara sahip çıkanlar da, "kanunlara itaatsizliğe teşvikten" dolayı cezalandırılabilecekler. 312'nci maddenin gerekçesini dikkatle okuyun. Gerekçede, sadece kanunlara değil, "yönetmelik, tüzük veya yönetim gücünün düzenleme yetkisi çerçevesinde çıkardığı işlemlere uymamayı tahrik halleri de suçu meydana getirir" deniliyor. Bir yandan "halkı kanunlara uymamaya tahrik" "Kişileri kanunlara uymamaya tahrik" şekline dönüştürülüyor; böylece, daha ufak bir grubu hatta birkaç kişiyi desteklemek bile suç sayılıyor; bir yandan da, kanunun yanı sıra, tüzük ve yönetmeliklere uyulmaması halinde de, eylemi savunanlar, 312'nci madde kapsamına sokuluyor.

Milletvekilleri, kanunun gerekçesini dikkatle okusunlar. Çünkü, kazığın büyüğü gerekçeye itina ile saklanmıştır.