Durun, Fenerbahçe'de daha herşey değişmedi. Bekleyin, bakın daha neler göreceksiniz... Dün Elazığspor karşısındaki Fenerbahçe'de biraz olsun olması gerekeni gördüm. Kazanma arzusu herşeyin üstündeydi. Oyunu analiz etmeden önce değinmek istediğim şu, taraftarın aylardır, hatta yıllardır beklediği kıvılcımlar dün Şükrü Saraçoğlu'nu aydınlatan görüntülerden kaynaklanıyordu. O görüntülerde sarı lacivertli futbolcuların tümüyle oyuna katılımı vardı. Futbolu temel ilkelerine uygun, paylaşımı vardı. İyi futbolun iyi futbolcularla oynandığı gerçeğini de gözardı edemeyiz. Ve daha da önemli olan Christoph Daum gibi bir teknik adamın katkısı gözle görülür biçimde ortadaydı. Üstelik Fenerbahçe, sıradan bir takım karşısında yapmadı bu gösteriyi. İşte onun için kazanmayı ve övgüyü haketti.

Oyundaki aksiyon yüksek tempoluydu. Pozisyon zenginliği, direklerden dönen toplar, seyir zevkini artıran unsurlardı. Gol vuruşlarındaki estetik, oyuna her ne kadar keyif veren afyon niteliği taşısa da futbolun bir hatalar oyunu olduğunun da göstergesiydi. Çünkü Effa, Elazığspor'un golünü atarken Selçuk'un bir anlık boşluğundan faydalanıp markajdan kaçtı. Kafayı klas vurdu, golünü attı. Tuncay'ın attığı ilk gol de de Elazığ savunmasının büyük hatası vardı. Ama o Tuncay Van Hooijdonk'a attırırken bencil olmadığını gösterdi. Ve devre biterken attığı kafa golüyle adeta bir devin uyanışını simgeliyordu.

F.Bahçe İkinci yarı ilk yarının kopyasını çıkardı ve maçı bitirdi.

SALİH SEZER

Künye

Temsilcilikler

AboneFormu

MesajFormu