İnsanoğlu'nun halini ve haddini bilmesi, sahip olabileceği en büyük erdemdir.

İşimizin edebiyat olmadığını, konumuzun spor olduğunu çok çok iyi biliyoruz...

Sözümüzün başında halden ve haddini bilmekten niye bahsettik.

Olay şudur...

Beşiktaş'ın Chelsea maçı için İstanbul'dan yola çıktığı ilk andan başlayıp, başlama düdüğünün çalındığı dakikaya kadar haddini ve halini bilmeyenlere o kadar çok rastladım ki...

Başta Sinan Engin.. Beşiktaş menacerinin uçuk, kaçık sözlerine inananlar, bu sözleri doğru sananlar öylesine hayal kırıklığına uğradılarki. Sinan Engin'in "Chelsea çıkar bizi yener" demesini asla ve asla beklemedik. Ancak haddini aşan o kadar çok şey söylüyor, o kadar patavatsız atıyorki sormayın gitsin.

Beşiktaş'ın Chelsea'yı ilk maçta yenmesi, ikinci maç için kesinlikle bir ayar noktası olamazdı. Ve de olmadı da. Londra'da istisnaların kaideyi bozmadığı, topun Beşiktaş'ın kazanmasını istediği bir maç oynandı. Hal böyleyken, Sinan Engin haddinin ayarını öylesine kaçırdı ki, Beşiktaş'ı bir ara Real Madrid zannettik. Beşiktaş Chelsea'yı her maçta yener deyip takımı böyle motive etmek "yüreklilik mi" yoksa "densizlik mi" siz karar verin. İşin haddini bilmemenin örnek yanı Sinan Engin.

Ya halini bilmeyen kim oluyor. O da teknik direktör Lucescu...

Beşiktaş'ı öylesine korkak, öylesine tutsak bir sistem ve düşünceyle oynattı ki, mağlubiyetin peşinen hazırlayıcısı oldu.

Siyah-Beyazlı futbolcuların halini bilmek onun işi. Bunu bilirse kendi halini de en iyi şekilde görmüş olur. Ancak, fikir yoksulluğu, Lucescu'nun Beşiktaş'ını Chelsea karşısında elden ayaktan düşürdü. Oysa, cesaretli bir düşünce Beşiktaş'ın Chelsea karşısında en azından berabere kalmasını sağlardı. Ama olmadı. Şimdi, ne hesapları varsa UEFA'da göreceğiz.

TURGUT KOLOĞLUGİL

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu