ÖMER ÇAKKAL
Işığın Yansıması 1980'li yılların ortalarında Murat Özyüksel'in öncülüğünde Bursa Uludağ Üniversitesi'nde kurulan bir klasik/protest rock grubu. Bugüne kadar farklı isimlerin aralarına katılmasıyla üç albüme imza atan grup; Murat Özyüksel'in yanısıra Barlas Çevikus, Ali Erenus, Ertuğrul Koç ve Ayhan Orhuntaş'tan oluşan ve 'ideal' olarak gördükleri kadrosuyla geçtiğimiz yıl "Nerde Ellerin" isimli albüme imza attı. Ancak onlar için daha özel olan proje, önceki yıllarda gerçekleştirdikleri bir belgeselin müzikleri. 2000 yılında TRT için hazırlanan "Rayların İzinde" adlı belgeselin müziklerini yapmak için ülkenin dört bir yanını trenle arşınlayan grup, 'yollardan arta kalanları' oldukça rötarlı bir çalışmayla "Rayların İzinde" adlı bir albümde bir araya getirdi. Seyhan Müzik etiketi taşıyan albüm, anonim temalardan yola çıkılarak Anadolu'ya yapılmış yolculukları anlatıyor. Ağırlıklı olarak sözsüz vokalin kullanıldığı albüm, etnik/rock/new age tınılarının harmanlanmasıyla oluşturulmuş.

Tren: Doğayla uyumlu makine

Rayların İzinde ile yoluna devam eden grubun kurucusu Murat Özyüksel, belgesel çekimlerinin sürdüğü iki yıl boyunca yaşadıklarınından oldukça tecrübe kazanmış. Bir ulaşım ağından öte anlamlar yüklediği demiryolunu bugünkü dünyayı şekillendiren en önemli buluş olarak tarif eden Özyüksel, bunu sanayileşme ve ticaretin demiryolu sayesinde gelişmesine bağlıyor. Ancak demiryolu onun için çok daha fazla anlam barındırıyor: "Sinema tarihi Lumier kardeşlerin bir trenin gara girişini çektikleri sahne ile başlar. Ayrılıklar, kavuşmalar, dağların arasında kıvrılan vagonların güzelliği.. İnsanın bir endüstiriyel buluşu ilk kez doğayla böylesine bir uyum gösteriyor."

Tınılar dedemin hikayeleri

Grubun vokolisti Ali Erenus albümde en çok kendisini çeken konunun köklerinden geldiğini ifade ediyor. Çocukluğu makinistlik yapan dedesinin yaşadıklarını babası ve annesinden dinlediği öykülerle geçen Erenus, o günleri heyecanla anlatıyor: "Dedemin, sonraları babaannem olacak olan Şam'daki bir kızı görüp Afyon'a kaçırması; gidip günlerce eve dönmeyişi; sonra, kışları eve her geldiğinde buz tutan elinin açılması için soba yanında 3-4 saat beklemesi ve yollarda yaşadıkları.. Dedem trenin hızını ayarlamak için dışarda sürekli çıplak eli ile bir sistemi kontrol ediyormuş. Buna benzer öyküler, bu albümde benim için önemli bir altyapı oluşturdu. Albümdeki tınılar, dinlediğim hikayelerin benden bıraktığı izlere birebir karşılık geliyor."

Grubun en genç ve en az konuşan üyesi Ertuğrul Koç da demiryolu emekçisi bir aileden geldiğini söylüyor. Onun da dedesi İzmir-Akhisar'da gar müdürü imiş.