Hükümetin ülke sorunlarıyla boğuşma, yani siyaset etme süreci özellikle son dönemde dünya gündeminin yoğunluğu altında eziliyor. Bu yoğunluk nedeniyle, bazı önemli konular da kamuoyunda hak ettiği tartışma hacmine ulaşamadan gündemden düşüyor.

Hafta sonu Meclis'te büyük tartışmalarla görüşülen ve 366 oyla, kabul sınırının bir altında kalan orman vasfını yitirmiş arazilerin satışıyla ilgili düzenleme konusu bunlardan birisidir. Konunun önemi sadece, teknik ve bilimsel açıdan orman arazilerinin yeniden tanımlanmasından kaynaklanmıyor. Orman arazilerin satılması, IMF baskısı altında hazırlanan ve yatırımlarla sosyal projelere kaynak bırakmayan 2003 bütçesinin kapatamadığı açıkların telafisi açısından değer taşıyor.

Ak Parti ya da bir başkası... Bütün siyasi partiler, ekonomiye ilk hareketi verecek kaynak için rasyonel önlemler almak zorundadır. Kaynağı bulabilmek için de konvansiyonel ekonomik ünitelerin, hatta özelleştirmenin bile yeterli olamayacağı bir gerçektir.

Kanunun dediği...

Orman Bakanı Osman Pepe de Anayasa değişikliği teklifini bu gerçekten hareketle hazırladı. Bu teklif, 169 ve 170. maddelerin değiştirilerek, artık orman vasfını kaybeden arazilerin satılarak devlete gelir getirilmesini amaçlıyor. Değişiklik teklifi referans olarak da 6831 sayılı Orman Kanunu'nun 2. maddesinin B bendini alıyor. O madde de şöyle diyor: “31.12.1981 tarihinden önce bilim ve fen bakımından orman niteliğini tam olarak kaybetmiş yerlerden; tarla, bağ, bahçe, meyvelik, zeytinlik, fındıklık, fıstıklık gibi çeşitli tarım alanları veya otlak, kışlak, yaylak gibi...araziler ile şehir, kasaba ve köy yapılarının toplu olarak bulunduğu yerleşim alanları orman sınırları dışına çıkarılır.”

Kanun böyle diyor ama Anayasa, “devlet ormanlarının mülkiyeti devrolunamaz” diye kestirip atıyor. Orman Bakanı Pepe'nin de bu hükme bir itirazı yok ama 31.12.1981 tarihinden önce yani tam 22 yıl önce, orman arazini olmaktan çıkmış yerlerin satışının Anayasa'ya girmesini istiyor.

İşte bu teklif, 366 oyla kabul edildiği için şimdi Cumhurbaşkanı'nın masasının üzerinde bekliyor. Teklif ya referanduma gidecek ya da yeniden görüşülmek üzere Meclis'e gönderilecek. Sezer'in bu gergin ortamda Türkiye'yi bir referanduma sürüklemeyeceği tahmin ediliyor. Ama yine de belli olmaz, Cumhurbaşkanı'nın hukukçu kimliğinin hangi istikameti işaret edeceği bilinmez.

2,5 yılda 15 milyar dolar getiririm

Orman Bakanı'na göre Anayasa değişikliğinin yapılması Türkiye'nin ekonomik dengeleri açısından son derece büyük önem arzediyor. Pepe, “Bu yetkiyi versinler fazla 2,5 yılda 15 milyar doları devletin kasasına koyayım. Sadece İstanbul'dan beklediğimiz satış geliri 3,5-4 milyar doları aşar” diyor. Satışa konu yerlerin zaten yıllardır fiilen orman alanı olmaktan çıktığını söyleyen Pepe'ye göre bu yerlerin bedelini işgalcilerinden almaktan başka mantıklı çözüm bulunmuyor.

Peki, Anayasa değişikliği bahane edilerek başka yerlerin de satılacağı kaygısı!

İşte Bakan'ın cevabı: “Kimsenin aklına peşkeş fikri gelmesin. Bunu baştan önlemek için ormanın bu vasfını 31. 12. 1981'den önce kaybetmesi şartını koyduk. Caddelerinin iki yanı dükkanlarla donatılmış İstanbul Çavuşbaşı böyle... Koskoca bir şehir olan Sultanbeyli böyle. Sultanbeyli kaymakamlık binası bile orman arazisi görünüyor. Aslında, 1981'den sonra da bu hale gelen yerler var ama onları kanun kapsamına sokmuyoruz...”

Orman Bakanı'na göre gerçekleştiği takdirde bu Anayasa değişikliği sadece devlete değil belediyelere de kazandıracak. Çünkü, bu araziler üzerindeki kaçak yapılanmanın sayısının 400 ile 500 bin konut arasında olduğu tahmin ediliyor. Bina başına ruhsat ve benzeri harç kalemlerinin toplamı da 1 milyar lira civarında bulunuyor. Bu da belediyeler için ciddi bir ilave kaynak anlamına geliyor.

Orman denilen işte böyle bir kaynak.

MUSTAFA KARAALİOĞLU

Künye

Temsilcilikler

AboneFormu

MesajFormu