1983 seçimlerini hatırlıyorum. 6 Kasım'da yapılan seçimlerde Özal'ın lideri olduğu parti tek başına iktidara gelmişti.

Özal hükümeti 24 Aralık'ta güvenoyu aldı.

30 Aralık günü geldiğinde o zaman ekonomide devrim denen kararlar Tükiye'nin gündemine bomba gibi düşmüştü.

*KDV ve vergi iadesi hayata geçirildi.

*Döviz alım satımı serbest bırakıldı.

*Gümrük kapıları açıldı. Türkiye aylarca, çikita muz, peynir ve sigara ithalini konuştu.

*İhracat cazip hale getirildi.

Sayın okurum, amacım Özal'ı övmek değil. Sadece bir durum tesbiti yapıyorum.

Turgut Özal iktidara çok iyi hazırlanmış, başbakan olur olmaz da radikal kararları peşpeşe almaktan çekinmemişti.

Ak Parti de iktidar olacağını biliyordu. Genel kanı iktidara da çok iyi hazırlandıkları yolundaydı.

Ama beklenen rüzgarları estiremediler.

Şimdi denecek ki, “Efendim olumsuz iç ve dış koşullar bizi geciktirdi.”

Irak Savaşı, kanun ve kararnamelerin gecikmesi için bir neden olamaz.

Bir yandan ABD ile Irak politikası konusundaki pazarlıklar sürer, diğer yandan özellikle ekonomiye ilişkin kararlar peşpeşe alınabilirdi.

Eğer paketler hazır olsa özelleştirme, vergiler, ihracat ve yabancı sermayeyi teşvik kararları bu denli gecikmezdi.

İş yapılmıyor mu, yapılıyor ama topluma heyecan verecek kadar hızlı değil.

Toplumun morale ihtiyacı var. Eski dönemi kötülemek, durumu vahim göstermek bence politik bir hatadır.

Toplumun dinamizmini öldürür.

Tek başına iktidara gelen partinin, ne geçmişle ne de muhalefetle kavga etmeye ihtiyacı yok.

Seçim öncesi sergilenen hosgörülü tablo geri gelmelidir.

Kaldı ki, bir önceki iktidardan sadece olumsuz tablolar devralınmış değil. Yandaki tabloda da görüldüğü gibi iyi miraslar da var.

Hükümet kendi çevresinin esiri olmamalıdır. Sokaktan hayal kırıklığını ifade eden homurtular geliyor.

Halk devletin tepesinde gerginlik de istemiyor.

Unutmayın ki, 1980 öncesi “düşman kardeşler” gibi olan Demirel ve Ecevit, 1990 sonrası iyi bir uzlaşma örneği verdiler.

Ak Parti lideri ile kurmayları da gerek cumhurbaşkanı gerekse muhalefetle diyalog kurmak için Demirel ve Ecevit kadar yaşlanmayı beklememelidir.

Cumhuriyet okur anketi

Uzun yıllar direndikten sonra, Cumhuriyet Gazetesi de değişime ayak uydurdu.

Önce “boyalı basın” diye yıllarca eleştirdikleri kulvara geçtiler.

Ardından “arka sayfa güzeli” kullanması Hürriyet Gazetesi'ne bile manşet oldu.

Aslında iyi yaptılar.

Eski bir okuru olarak Cumhuriyet'in son halini daha beğenir oldum.

Değişmek gerek.

Bu arada bir de okur anketi yapmışlar. Geçen hafta sonuçlarını yayınladılar.

Okurlarının tümü gazeteyi çok beğeniyormuş. Ekonomiden dış haberlere, magazine kadar gazetenin eleştirilen tek bir yönü bile yok.

Sayın yönetici ağabeylerim, kardeşlerim....

Burada bir yanlış yok mu?

Anket sonuçları tabii böyle çıkacak. Çünkü soruları sadece Cumhuriyet okurlarına sormuşsunuz. .

Beğenmeseler, zaten gazeteyi niçin alsınlar ki..

Anketi okurunuz olmayanlar arasında da yapsanız daha iyi değil miydi?

Hiç değilse niçin okumadıklarını öğrenir, ona göre gazeteye yön verirdiniz.

Cumhuriyet'in çok eskilerinden bir ağabeyimiz anlatmıştı:

Bir tarihte yine okur anketi yaptırırlar. Sonuç: Cumhuriyet en çok okunan gazete çıkar. Oysa o tarihlerde Hürriyet ve Günaydın bir milyona yakın satmaktadır. Cumhuriyet'in tirajı ise 150 dolayındadır.

Çünkü efendim, araştırma kuruluşu gayretkeşlik edip anketi Cumhuriyet okurları arasında yapmıştır.

Yeni anketiniz hayırlı olsun...

SORU HATTI

Bir milyar adet madenî para var

Soru: Son günlerde esnaf olarak zaman zaman bozuk para sıkıntısı yaşıyoruz. Acaba piyasada gereğinden az para mı var. Madeni paraları hangi kuruluş basıyor?.

Cevap: Madeni paralar Darphane tarafından basılmaktadır. Piyasada halen bir milyar 117 milyon adet madeni para var. Bunların 437 milyon adeti yüzbin liralık. 79 milyon adet de 250 binlik var. Yetkililere göre, sıkıntı sözkonusu değil.

BİLGİ TANECİĞİ

ŞEMSİ YÜCEL

Künye

Temsilcilikler

AboneFormu

MesajFormu