İbrahim Edhem Hazretleri bir gün hamama gider. Hamamcıya parasının olmadığını söyler ve hamama girmesine izin vermesini ister.

Hamamcı, parasız hamama girilemeyeceğini söyleyerek Hazret'i hamama sokmaz.

İbrahim Edhem Hazretleri ne kadar ısrar ederse etsin hamamcının inadını kıramaz. Boynu bükük hamamdan ayrılırken öyle bir bağırış bağırır ve feryat eder ki, feryadı duyan ahali şaşkınlık içinde koşturup toplanırlar Hazret'in başına.

"Bu kadar feryat etmene gerek yok... Yeter ağlayıp feryat etme, hamam paranı biz verelim" derler.

Kalabalığa döner ve seslenir İbrahim Edhem Hazretleri:

"Ey ahali! Hamama giremediğim için mi sanıyorsunuz bu feryatlarımı? Ben hamama giremediğim için ağlamıyorum. Dünyada parasız iken hamama bile sokmuyorlar... Ya ahirette de senin Cennet'e girecek amelin yok diye kapıdan çevrirlerse halim nice olur? diye ağlıyorum. Çünkü, salih ameli olup oraya girmeyi hak etmeyenleri içeri sokmayacaklar." der ve sürdürür feryadını.