Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Son Dakika
657'liler Ailesi
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Okur Sözcüsü
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Fadime ÖZKAN fozkan@yenisafak.com.tr

Sevgili hanımlar, lafı uzatmadan kestirmeden söyleyeceğim: Gelin, hep birlikte 8 Mart Dünya Kadınlar Günü'nü reddedelim.

Hayır, bu günün kadın hakları ve özgürlüklerinin kazanımında tarihi bir simgeselliği olduğunu, kadın sorunlarının tartışılması için "hiç değilse bir günlük" zemin oluşturduğunu biliyorum. Buna rağmen ve işte tam da bu yüzden söylüyorum. Kadınlar gününü reddedelim ki "azınlık psikolojisi"nden kurtulabilelim.

Kadın kadına, omuz omuza kurduğumuz aşılmaz safları gevşetelim ve aramıza erkekleri de alalım. Bu "kadın başımıza" içinden çıkabileceğimiz bir sorun-durum değil, değil mi?

Kadın olmak, kadın sorunlarına duyarlı olmak için tek başına yeterli de değil, biliyorsunuz. Bu duyarlılığın erkeklerde de olduğuna, yoksa bile oluşturulabileceğine, geliştirilebileceğine inanalım. Gelin, artık erkeklere "bir fırsat" tanıyalım.

Cinsiyet ayrımcılığını gerçekten savunuyorsak durup duruma bir bakalım ve kadın sorunlarının çözümünde "cinsiyet ayrımcılığı" yapmaktan, kadın konusunu tekelimize almaktan vazgeçelim. Vazgeçelim ki "haydi beyler iş başına" diyebilelim. Ortada bir sorun varsa -ki var- erkekleri de buyur edelim, sorunu birlikte çözelim.

Gerçek bir eşitlik için "bir günlük ayrıcalıktan" da vazgeçelim, gerçekten eşitlenelim. "Bütün günler sizin olduğu kadar bizimdir de" diyebilme cesareti gösterelim. Böylece, "Gününüz var işte, daha ne istiyorsunuz" deyip "bıyık altından gülenler"i çaresiz bırakalım.

Aile içi şiddet, töre cinayetleri, cinsel taciz-tecavüz, aldatılma, terk edilme ya da terk edememe, eşit işe eşit ücret, sadece cinsel kimlikle tanımlanma, kadın bedeninin nesneleştirilmesi, seksist politikalar, siyasi temsil gibi hayati önem taşıyan ekonomik-sosyal sorunları soluk soluğa "bir gün"de özetlemek yerine "yılın tümü"ne yayalım.

Eşitlik meselesini kadın-erkek eşitliği konusuna hapsetmekten de vazgeçelim. Ortadaki somut, katı, görünür "kadınlar arası eşitsizlik" gerçeğini görünür kılalım ve başörtülülere uygulanan "negatif ayrımcılığı" onaylayan kadınların iki yüzlülüğünü yüzlerine vuralım. Durmayalım, kadın erkek hep birlikte kolları sıvayalım. Ama önce şu 8 Mart yükünden kurtulalım.

Şunu da görelim: Belediyeler bu alanda takdire şayan bir iş başarmakta. İstanbul'da İSMEK kurulduğu günden bu yana yüz binlerce kadını nitelikli hale getirdi. Onlara sadece meslek edindirmedi, öz güven kazanmalarını da sağladı. Hafta içinde ikinci kez düzenledikleri Film Günleri'ni paneller ve sergilerle zenginleştiren İstanbul Kadın Koordinasyon Merkezi, kadınları iş güç sahibi kılmanın yanı sıra sosyal sorumluluk alanlarına da yöneltti. Öğrendim ki, 8 Mart'ta Kocaelili kadınlarla buluşmamı sağlayan KO-MEK daha şimdiden on bir bin kadına ulaşmayı başarmış. Gelin başaranları alkışlayalım.

Geri dön

Yazdır

Yukarı