Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Son Dakika
657'liler Ailesi
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Okur Sözcüsü
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Cevdet AKÇALI cakcali@yenisafak.com.tr

Mantık, doğru düşünme ve doğru karar verme yeteneğini sağlayan bir ilimdir. Her düşüncenin temelinde bu vardır.

Mantık kurallarını hatırlayalım. İnsanların düşüncelerini oluşturan üç unsur vardır: Hipotez, tez ve sentez. Bunun Türkçesi, önyargı, yargı ve sonuç şeklinde ifade edilebilir. Mesela, bütün canlılar ölür bir önyargıdır. İnsanlar da canlıdır deyimi de bir yargıdır. Bu iki yargıdan şu sentez çıkar: İnsanlar da ölür.

Bu düşünce zincirinde başlangıcındaki önyargı yanlışsa sonuç da yanlış olur. Hatalı önyargılar çoğunlukla genellemeler şeklinde ifade edilirler. Yani, politikacı değil mi mutlaka yalancıdır vs. köylü sınıfı değil mi mutlaka şudur, vs. gibi. Oysa bu şekilde genellemeler, Sokrat'ın dediği gibi "yorgun dimağların ürünüdür."

Genelleme hastalığı ve iki önemli örnek

Bir manada genelleme bir ülkenin fikir seviyesinin de bir ölçüsüdür Bu yönüyle ülkemiz pek övünülecek seviyede değildir. Herkesin bildiği deyimler vardır ki bunlar genel bir suçlamadan başka bir şey değildir. Mesela, "Ben senin bildiğin kızlardan değilim" cümlesi bunun en tipik örneğidir. Bütün genç kızları zan altında bırakan bu deyime başka ülkelerde rastlamak zordur.

Son yarım asırlık siyasi tarihimizde, ülkemiz bazı ön yargılar arasında sıkışıp kalmıştır. Bunlardan sadece iki tanesini söylemek konuya açıklık getirmek için yetecektir.

Kamuoyunda öyle bir çevre vardır ki, bunlara göre muhafazakâr partiler fırsat bulduklarında laikliği ortadan kaldırıp dini temele dayalı bir rejim kuracaklardır. Bunun karşısında başka bir önyargıya inanan çevre vardır. Bunların da önyargısı, devlet içerisinde derin bir devletin daha var olduğu ve bunların görevinin de muhafazakâr iktidarları devirmek için komplolar hazırladığı varsayımıdır.

Bu iki hipotez, önyargı veya varsayım bu güne kadar ispatlanamamıştır. Bunlar yoktur diyemediğimiz gibi vardır diyorsak suç teşkil eden bu olayların cezalandırılmış olması gerekir. Bu yapılmıyorsa, kimsenin bu varsayımlara dayanarak hareket etmeye hakkı yoktur.

Daha ilk bakışta tutarsızlığı belli olan bu iki tez maalesef siyasi tarihimizin şekillenmesinde büyük etkiler yapmışlardır. Son olarak yaşadığımız Hakkâri olayları bunun tipik bir örneğidir. Hakkâri'de bir kitap evi bombalanmıştır. Bu tarz bombalamalar her ülkede olabilir. Ancak bombalama sırasında orada bir astsubayın görülmüş olması birtakım yorumların yapılmasına sebep olmuştur. Bazı kesimlerde bunun derin devlet tarafından yapıldığı kanaatı vardır. O anda ortada görülen resmi kişiye gösterilen linç hareketi, var olduğuna inanılan derin devlete karşı bir tepkinin ifadesidir

Bu olaylar üzerinde soruşturma elbet de yapılacaktır. Ancak bazı yetkililerimizin, üzerinde durarak, "ucu nereye varırsa varsın" demeleri, olaylarda derin devletin parmağı olduğu varsayımına bir göndermedir. Ve yanlış bir deyim olmuştur.

Asıl mesele şudur: Demokratik bir ülkede delil olmaksızın ve hatta hakkında bir yargı kararı olmaksızın kimse suçlanamaz. Beynimizden dayanaksız önyargıları atmadığımız sürece ülkeye ne demokrasi ve ne de huzur gelir.

Tekrar ediyoruz. Ben "senin bildiğin kızlardan değilim" diyerek ülkenin bütün anne adaylarını töhmet altında bırakan başka bir ülke var mıdır?

Geri dön

Mesaj gönder

Yazdır

Yukarı