Rahat ol Alin... Sen hancısın, bizler ise yolcu...

Sözlerimin sonunda bütün samimiyetimle ifade edeyim ki, rahat ol Alin... Aynı şekilde, sen de Uğur, Tunca ve diğerleri... Kendi kültür bahçemde gördüğüm onca sefalet ve yaşadığım sayısız yalnızlıktan sonra, şu sıralarda zar zor bulduğum bir kalemtraşla, gazetecilik mesleğinde geride bıraktığımız üç on yılda ucu epeyce aşınmış kurşun kalemimi açıyorum usul usul... Açma işlemi bittiğinde de masada önüme uzatacağınız teslim anlaşmasını imzalayıp bu diyardan sessiz sedasız gideceğim. Bir ömürdür önümde uzayıp giden yüksek duvarları aşamayacağıma artık hemen hemen iknâ olmuş durumdayım. Sizler bu diyarın hancılarısınız, bizler ise yolcuları... O yüzden, herkesin haddini bilmesi gerek... Savunduğumuz düşünceler ve özdeğerler bu ülkede 10 değil 25 yıl bile iktidarda kalsa, bizim gibilerin, sizin kafanıza göre kurup yönettiğiniz kültür merkezlerinizin kapı önlerini süpürmekten gayrı bir görevimiz olamaz, olmamalıdır.