Uludağ'da üç günde 'devr-i âlem'

Geçen hafta sonu Uludağ'daydık. Araştırma ve Kültür Vakfı'nın özenle düzenlediği küreselleşme ve sonuçlarına ilişkin bir panele ve geziye katıldık. Türkiye'nin dört bir tarafından gelen hasbi, kaygı sahibi yüzlerce insanla, dostla, arkadaşla ve bu arada okuyucularımızla üç gün boyunca bir sohbetten ötekine girip çıktık; bir "sohbet"i canlı tutmaya, yaşatmaya, yeşertmeye, dallandırmaya-budaklandırmaya çalıştık. Sadece ülkemizin, coğrafyamızın değil, dünyanın temel sorunlarını, gidişatını tartışarak, deyim yerindeyse bambaşka bir "devr-i âlem" yaptık: Küçülen, küçüldükçe bunaltan ve kafa karıştıran dünyamızın meselelerini bir coğrafyadan ötekine, bir konudan diğerine geçerek tesbit ve teşhis etmeye çalıştık. Konu küreselleşme olunca küre'nin sürgit aynileşen tüm sorunlarını (Uludağ'ın sessiz, sakin ve serinletici tepesinden bakarak) gözden geçirmek kaçınılmaz hale geliyordu.

Doğrusunu söylemek gerekirse Uludağ'daki üç günlük "devr-i âlem"e ihtiyacım vardı: Bir yandan üniversite, öte yandan gazete; bir yandan hazırlanan kitaplar, öte yandan Anadolu'nun ve İstanbul'un çeşitli yerlerindeki paneller, toplantılar, konferanslar arasında koşuşturup dururken bir hayli yorulmuş(t)um. Birazcık dinlenmeye, nefes almaya, soluklanmaya şiddetle ihtiyaç hissediyordum. Üç gün gibi kısa bir süreliğine de olsa, tebdil-i mekanda (ve tabii tebdil-i havada ve atmosferde) hayır vardır diyerek çıktığımız Uludağ yolculuğundan bir hayli ferahlamış ve rahatlamış olarak döndük. İşin kişisel yanını burada keserek "üç günlük devr-i alem"de oluşan atmosfer'den sözetmek istiyorum. Araştırma ve Kültür Vakfı'nın yöneticilerinin organize ettiği, Umran çevresi'nden Cevat Özkaya, Veli Yıldırım ve Abdullah Yılmaz gibi arkadaşların ayrıntılı bir şekilde planladığı program, ülkemizin güneyinden kuzeyine, doğusundan batısına özetini veren nezih bir buluşma, tanışma, halleşme ve muhabbet ortamının tesisine katkıda bulundu.

Cevat Özkaya'nın yönettiği panel'e M. Akif Ak, Mustafa Aydın, Ali Bulaç, Abdurrahman Dilipak, Abdullah Yılmaz ve benimle birlikte altı kişilik bir "ordu" katıldı: M. Akif Ak, dikkatini ve hassasiyetlerini; Mustafa Aydın o nefis hocalığını; Ali Bulaç "teorisyen"liğini; Abdurrahman Dilipak, espiri ve ayrıntılara (bu arada bilgisayar teknolojisinin son yeniliklerine) dikkat yeteneğini; Abdullah Yılmaz'sa İslami kavramlara hakimiyetini konuşturdu. Akşam namazından hemen sonra başlayan panel'de yaptığımız küreselleşme eksenli "devr-i alem", ilgiyle izlendi; uzadıkça uzadı; otel odalarına, loca masalarına taştı; sabah namazına kadar sürdü.

Kanımca Uludağ'daki üç günlük "devr-i alem"in en yararlı, kalıcı yanı, Rusya'dan Amerika'ya, Balkanlar'dan Afrika ve Uzak Asya'ya kadar dünyanın dört bir coğrafyasında iş yapan insanların, ülkenin çeşitli kurumlarında yıllarca hizmet veren deneyimli ve hasbi yöneticilerin, kültür, sanat, zenaat, düşünce, bilim ve işadamlarının fikir alış-verişinde bulunmalarını, birbirlerini tanımalarını, sorunlarını paylaşmalarını, ülkenin ve dünyanın gidişatına ilişkin gözlemlerini birbirlerine aktarmalarını sağlaması oldu.

Geleneksel hale geldiğini öğrendiğim bu tür buluşmaların, halleşmelerin, dertleşmelerin aksatılmadan sürdürülmesi gerekiyor. İnsanımızı, ülkemizi, coğrafyamızı, dünyamızı daha iyi tanıyabilmek, sorunlarını daha iyi müşahede ve muhasebe edebilmek için bu tür programların sanıldığından da çok katkısı, yararı, hayrı olduğunu söylemek bile gerekmiyor.