Tayyip Erdoğan, içinde yer aldığı kesimdeki gelişmeleri yakından izleyenlerin kolayca tanıklık edecekleri üzere, demokrasi, lâiklik ve egemenlik gibi temel konularda, açıkça itiraf edemese bile, geçmişiyle hesaplaşıp kendisini yenilemiş bulunuyor. Tayyip Erdoğan ve arkadaşları, yürüyüşlerine, 'uyumlu bir siyaset' sözüyle başladılar. Bu sebeple, "Tayyip Erdoğan gerçekten değişti mi?" sorusunun ciddiyeti yok.

Esas ilginç olan, "Tayyip Erdoğan değişmedi" konusunu sürekli gündemde tutma çabasında bulunanların kendi durumları. Hemen hepsi, geçmişte farklı söylemlere sahip, radikal arayışlar peşinde koşmuş, rejimi değiştirme maceracılarına payanda olmuş kişiler... Şimdilerde yuvalandıkları gazete köşelerinden, "Tayyip Erdoğan değiştiyse, bizim gibi yapmalı ve neden değiştiğini gerekçeleriyle açıklamalı" diyorlar... Daha da hoşu, Tayyip Erdoğan'ın da, kendisinin değişme hakkı olduğunu, aynı tiplerin kişisel serüvenlerine atıfta bulunarak ispata kalkması...

Oysa, kendilerinin değişimini bir 'veri' olarak kullananların bir bölümü, 'değişim' sözcüğünün içerdiği geniş anlamda bir farklılaşmaya uğramış değiller. Yıllar önce ne idilerse, pek çok bakımdan, bugün de aynı duruşlarını koruyorlar.

Ne demek istediğimizi, "Değiştim, değişmedin" tartışmasında en ön safta yer alan bir tip olarak, Hasan Cemal üzerinden anlatmaya çalışalım...

Hasan Cemal, gazeteciliğe, daha öğrenciliği döneminde başladı. İmzasıyla tanıştığımız ilk yayın organı, ülkeye yeniliklerin askerî müdahaleler yoluyla geleceğine inanan Doğan Avcıoğlu yönetimindeki Devrim gazetesiydi. 'Devrim' sadece bir gazete değildi, mensupları 'cuntalar' ile de ilişkiliydiler. Gazetede çıkan bazı haber ve yorumların yönlendirme amaçlı, bazılarının da gerçekleri gizlemeye yarayacak biçimde kaleme alındığını biliyoruz. Devrim'de yazı işleri müdürü olan Hasan Cemal'in sütunu "Gerici basında ne var ne yok?" başlığını taşıyordu; o sütun bile, askeri 'gericilere karşı' bileme amaçlıydı...

Hasan Cemal'in o günden bugüne epey yol kat ettiği sanılabilir. Çok satan gazetelere geçtikten sonra, Hasan Cemal, daha çok başkalarının yanlışlarını sergileyen "Kimse kızmasın, kendimi yazdım" adlı bir kitap da kaleme aldı; şimdi kendisinin değişikliği gündeme geldiğinde bu kitabı tanık gösteriyor...

Oysa, 'Devrim' günlerinden bugüne, 'değişim' gerektiren temel noktalarda, Hasan Cemal'de bir değişiklik yok. 1970'lerin Hasan Cemal'i, Doğan Avcıoğlu etkisiyle 'cuntalar' ile yakın temas halinde, 'halâskâr zâbitân' usulü bir 'kurtarıcı' bekliyordu. Hasan Cemal ve benzerlerinin Demirel'in AP'sine (sonraki yıllarda Özal'a da) kök söktüren yayınları unutulmadı. 12 Mart, üç gün gecikmeyle gelen ve o üç gün içerisinde 'sol' yerine 'sağ' cuntanın ipleri ele geçirdiği 'kurtarıcı' misyonun hareketiydi. Hasan Cemal'in bir parçası olduğu 'misyon' Türk solu üzerine bir 'balyoz' gibi inen '71 müdahalesi'ni getirdi.

'Değişim' olağanüstü dönemlerde ortaya çıkacak ayrıntılarda gizlidir. 28 Şubat, Hasan Cemal ve benzerlerinin, ileri sürdükleri -belki kendilerini de kandırdıkları- kadar değişmediklerini ortaya koyan sürecin adıdır. Refahyol hükümeti kurulduktan sonraki günlerin Hasan Cemal'i ile 'Devrim' gazetesinde "Gerici basında ne var ne yok?" sütunu yazarı arasında fark bulmak zordur... Kendisine, bu yüzden, 'garnizon demokratı' sıfatı lâyık görülmedi mi? 28 Şubat, bir anlamda, Hasan Cemal'gillerin 9 Mart'ta (1971) beklediği müdahalenin 30 yıl gecikmeyle uygulamaya konmuş biçimidir.

Tayyip Erdoğan'a dönüp, "Biz değiştik, sen de bizim gibi değiş" diyenler, mercek altına yatırıldığında Hasan Cemal örneğinde hemen sırıttığı üzere, toplumun belki de hiç değişmeyen örnekleri durumundalar. Halka ve demokrasiye inançsızlıkları her fırsatta dışa vuran tiplerin kimseyi 'değişim' konusunda sınamaya hakları olamaz; gerçekten değiştiklerini ispatlayana kadar...

Tayyip Erdoğan'ın çıkışı onlara 'değiştiklerini ispatlama' fırsatı sunuyordu aslında; ama gördüğünüz gibi, bu defa da sınıfta çaktılar...

FEHMİ KORU

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu