Yaşanan krizin Telekom'la uzaktan yakından ilgisi bulunmuyor. Krizin ortaya çıkmasında Telekom'un herhangi bir sorumluluğu bulunmuyor.

Her şeyden önce Telekom, zarar eden bir işletme değil. Bütçeye yük olmuyor.

Daha verimli ve karlı bir tarzda yönetilemez mi? Bu sorunun cevabı tartışmasız evet olacaktır. Devlet'e ait bir iktisadi işletme olmanın bütün sakıncalarını ve zaaflarını Telekom da taşıyor.

İktisadi kamu kuruluşlarında, suistimal bir tarafa bırakılırsa en büyük problem aşırı istihdamdır. Yani, gereğinden fazla eleman çalıştırılması. Aynı değerlendirme Telekom için de geçerlidir. Sosyal açıdan bakıldığında ve işsizliğin önemli problem olduğu dikkate alındığında, zarar etmeyen bir KİT için aşırı istihdam ciddi problem olarak görülmeyebilir.

Buna karşılık Telekom'u, Devlet' ait diğer iktisadi kuruluşlardan ayıran önemli bir özellik var. Ülkenin güvenliğini yakından ilgilendiren haberleşme alanında faaliyette bulunuyor. Ülkenin gözü kulağı durumunda.

Yabancı sermaye tarafından kontrol edilmesi, telafisi imkansız zararların doğmasına yol açabilir. Satıştan geriye dönüş de söz konusu değil.

Diyelim ki Telekom'u yabancı sermayeye sattınız. O andan itibaren Türkiye Cumhuriyeti kanunları devre dışına çıkıyor. Tahkim Kanunu'nun hükümleri çerçevesinde ihtilaflar uluslar arası mahkemeler tarafından çözülüyor. Kısacası Türk Mahkemeleri yetkili değil.

Diyelim ki sattıktan sonra hata yaptığınızı anladınız ve Devlet olarak geriye almak istiyorsunuz. Türkiye Cumhuriyeti Devlet'i Telekom'u geriye alamaz. Yani Devletleştiremez.

Özelleştirme geriye alınmak için yapılmaz. Ancak, devletlerin hayatında çok özel şartlar nedeniyle ve Telekom gibi özelliği olan işletmelerin tekrar satın alınması zorunluluğu ortaya çıkabilir.

O zaman önünüze iki tane engel çıkacak. Tahkim Kanunu ve Kamulaştırma Kanunu. Birincisi ihtilafı, uluslar arası alana taşıdığı ve ikincisi ise bütçede ödeneği olmayan kamulaştırmaların yolunu kapattığı için Telekom'un Devlet'in mülkiyetine dönmesi imkansız hale gelecek.

Kemal Derviş'in sık sık ifade ettiği altın hisse Türkiye'ye gereken güvenceleri sağlamaz.

Telekom'u özelleştirmede geriye dönüşün olmadığını bilmemiz gerekiyor.

Gelelim Telekom'un satışından beklenen gelire.

Telekom satılırsa en fazla 3 milyar Dolarlık bir gelir bekleniyor. 3 milyar Dolar dediğiniz içi boşaltılan iki bankanın Devlet'e verdiği zarar miktarı kadardır.

Bundan sonra içi boşaltılacak iki bankayı engellediğiniz taktirde bu kadar tasarruf sağlarsınız.

Ayrıca, ülke güvenliğini tehlikeye düşürecek satıştan elde edilecek gelir üzerine hesap yapılabilir mi?

IMF'nin ısrarı

İMF'nin Kemal Derviş aracılığı ile Telekom'un özelleştirilmesinin yolunu açan Kanun'un çıkmaması halinde 10 milyar Dolarlık kredinin gönderilmeyeceğine dair açıklamasını nasıl yorumlamak gerekir?

Kamu finansman açığının oluşmasına, iç borcun doğmasına ve krizin ortaya çıkmasına katkısı olmayan Telekom'un özelleştirilmesindeki ısrarı anlamak mümkün değil. İMF bu noktada kuruluş amacı dışına çıkmakta ve son derece kritik görev ifa eden Telekom'un yabancılara satışının yolunu açmaya çalışmaktadır.

Kemal Derviş Düyun-u Umumiye memuru gibi

Kemal Derviş yurt dışından tehditler savurarak Meclis'e talimat vermeye kalkışıyor. Telekom ile ilgili Kanun Meclis'ten geçmediği taktirde 10 milyar Dolarlık kredinin gelmeyeceğini söylüyor.

Kemal Derviş'e birilerinin hatırlatması gerekiyor:

Sayın Kemal Derviş, siz artık Türkiye Cumhuriyeti'nin bir bakanısınız. Dünya Bankası'nın bir elemanı değilsiniz. İMF veya Dünya Bankası elemanı gibi davranmayı bırakıp Türkiye Cumhuriyeti'nin bakanı gibi hareket edin. Tabii kötülerini örnek almadan.

Enis Öksüz'e destek

Telekom'un özelleştirilmesine daha doğrusu yabancılara peşkeş çekilmesine, Ulaştırma Bakanı Sayın Enis Öksüz kararlılıkla karşı durmaktadır.

Kemal Derviş ve destekçilerine rağmen, bütün çarpıtmalara ve karalama kampanyalarına rağmen Enis Öksüz'ün verdiği mücadelenin desteklenmesi gerekiyor.

NURETTİN CANİKLİ

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu