Noterde bir işim vardı geçen gün. Tahminimden çabuk bitti. On dakika beklemem gerekiyordu buluşacağım arkadaşın gelmesi için.

Yan tarafta bir çay içmek istedim.

Çay ocağının duvar dibindeki taburelerden birini seçtim.

Az sonra bir bileyci geldi.

Omzunda taşıdığı iri bir tekerlek, bir ayak pedalı ve biley taşından oluşan biley makinasını duvarın köşesine bırakıp taburelerden birini çekti, oturdu.

Çayları yudumlarken sordum:

"İşler nasıl dayı?"

"Nereden çıktı bu soru?" der gibi başını çevirdi, fakat verdiği cevaba bakılırsa, sanki günlerdir o soruyu bekliyordu.

"İşlerin..." diye başladı, "sülalesi..." ile devam etti.

Final kısmını boşverin.

En net cümlesi şuydu:

"İş mi kaldı?"

Otuz yıldan fazladır bileycilik yapıyormuş.

Emekli olmuş.

Zamanında işler o kadar iyiymiş ki, kazandığı parayı orada burada yemeseymiş, İstanbul'un yarısını alırmış.

"Satacağım bunu!" dedi ekmek teknesini göstererek.

"Ne kadar istersin?" demeye kalmadı, söyledi.

"Eskiden beşyüz milyon verselerdi vermezdim. Şimdi iki yüz ver, senin olsun. Evim var, maaşım var, otururum..."

İşte gözümün önünde, kaybolan mesleklerden biri daha.

Lazerli bıçaklar çıktı, bileycilik öldü. Bırakın bileyciliği, bıçakçılık bile zorda.

Bursa'nın, Yatağan'ın, Karadeniz'in bıçakçıları eskisi gibi kazanamıyor artık.

Biley makinasını yapan da yokmuş.

İstanbul'da biri varmış, o da ölmüş.

Önce işyerini kapatmış, sonra ölmüş.

Bizim 'Dayı' Karadenizli.

Rize'den.

Beş 'uşağı' varmış.

Okumuşlar, üniversiteyi bitirmişler.

"Neye yarar ki üniversite bitirmek?" diye soruyor.

Uşaklarından biri subaymış, Kıbrıs'ta.

Bir dokun bin ah işit derler ya...

Bir soru sordum, adamın bütün derdi ortaya döküldü.

"Ben" dedi, "Bu yaşıma geldim, böyle devran görmedim. En rahat ettiğim yer neresiydi biliyor musun? İçerde yattım, hapiste. İzmit Hapishanesi'nde. İşte en çok orada rahat ettim hayatımda."

BÜLENT BEY'İN ŞARKISI

(Ağır aksak)
Bu sene iyi geçmedi
Söylemem lazım.
Gezileri iptal etmeli
Gitmemem lazım.
Merdivenler çok dik
Çıkmamam lazım.
Ülke bensiz kalmasın
Ölmemem lazım.
Herkes seçim istiyor
Direnmem lazım.

11 Eylül'den büyüğü

ABD istihbaratı uyarıyor: "11 Eylül'den büyüğü geliyor."
Başkan Yardımcısı Dik Çeni hazırlıklı olmak gerektiğini söylüyor.
11 Eylül'den büyüğü, 12 Eylül'dür ve biz onu çok önce yaşadık.

Haftanın olayı

Başbakan, hastane penceresinden el salladı.

GÜNÜN SORUSU

- Erkan Mumcu'ya ne oldu?
- Uf oldu.

MEHMET ŞEKER

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu