Türkiye'nin üye olduğu gün milyarlarca dolar karşılıksız destek almasını istiyor musunuz?

Türkiye'ye yeni yatırımlar yapılmasını, fabrikalar açılmasını, gençlere iş imkanları yaratılmasını istiyor musunuz?

Çalışanların, çocukların, ailelerin hayat, sağlık, emeklilik kalitelerinin yükselmesini istiyor musunuz?

Türkçe'nin Avrupa'nın resmi dillerinden biri olmasını istiyor musunuz?

Türkiye'nin kötü talihini yenip, Avrupa'nın eşit, hür, zengin, bugünü ve yarını güven içinde bir ülkesi olmasını istiyor musunuz?

Karar sizin

Siz bu konuda ne karara varıyorsunuz? Siyasi partilerin tabanı AB üyeliğini desteklerken, "liderlik sultası" bitecek olan ve AB'ye girildiğinde "kaç paralık kişi" oldukları ortaya çıkacak olanların "Türkiye bölünür" paranoyası ile buna engel olmaya kalkmaları, Türkiye'ye yapılabilecek en büyük kötülüktür.

Türkiye'yi "dar çerçevelere" sokup kendi bildikleri gibi at koşturmak isteyenler, gelecek kuşaklar karşısında mahcup olacaklardır.

Sıkışık günlerimiz için kenarda 1-2 bankamız var

Bugün bu köşeye Tamer Çınaroğlu'nun "Fikirci Baba" mahlasıyla yazıp, email ile gönderdiği bir yazıyı koyacağım. Kendisi hayatını yazı üzerine kurmuş bir kişi. 10 yıldır sistemli bir şekilde okuyor, araştırıyor, inceleyip yazı yazıyor. Güzel de yazıyor ama yazdıklarından "tek kuruş" kazanamıyor. Çünkü yazı köşeleri bazılarının "babalarının malı." Daha önceden kapılmış. Bu yeteneği de henüz kimse keşfedememiş.

Tamer Çınaroğlu evinin düzenini bile yazı yazmak üzerine kurmuş, bir ofis gibi dizayn etmiş. Uludağ Üniversitesi İktisat Fakültesi mezunu. Şu sıralar master yapmak için sınavlar kazanmış ama henüz içeriye girememiş.

Ne yazarlıktan ne ekonomistlikten para kazanamadığı için "semt pazarlarında lahana, maydanoz satarak" masrafını karşılıyor. "Mesleğiniz ne?" sorusuna ne cevap vereceğini bilemiyor, şaşırıyor. "Ekonomist" mi dese, "yazar" mı dese, yoksa "pazarcı" mı dese hangisi gerçek olur bilemiyor. Son gönderdiği yazıyı size sunuyorum.

Fikirci Baba kulaklarıyla duydu...
- Rahşaan!..
- Efendim Bülent?..
- Yav bi de bu çıktı başımıza, n'olcak bu çocukların paraları?..
- Hangi çocukların?..
- Milli takımın paraları hanım; primler, primler...
- Yaa, di mi?.. Az da kalabalık değiller...
- Gaza, tuza, rakıya makıya zam yapsak?!
- Olmaz onu çeyrek finalde yaptık...
- O zaman asgari ücretten kırpıp onlara dağıtalım!..
- O da olmaz, onu da yarı finalde yaptık... Kemal'e bi söylesek!..
- Aman O'nun ne diyeceği belli "kaynak yok"
- Gene de bi sor, belki bişey bulur... Vergi mergi... Deprem de olmuyo ki...
Bülent telefonu çevirir;
- Kemal, bak hele ne diycem, yengenle şimdi onu konuşuyoduk... Bu topçuların primleri diyorum... Nasıl ödeyecez?.. IMF bişeyler veremez mi?..
- Mümkün değil efendim, kaynak yok!..
Rahşan'a döner;
- Ben demedim mi, "kaynak yok" diyo gene... Yav Kemal sana da ne desek habire kaynak yok diyon be evladım... cık cık cık neyse, napıcaz peki?!..
- Efendim bi yol var ama!..
- Söyle evladım, söyle!..
- Banka bozduralım efendim...
- Nassı yani, bilezik gibi mi?!..
- Tam öyle değil ama, güç günler için kenarda köşede bir iki banka ayırmıştım...
- Tammam Kemal, daha ne duruyon, davran!..
- Yettim efendim, hemen arıyorum Karamemed'i...
- Turcsell'den ara!.. Ödemeli... O'na yazsın!!!