Malezya Başbakanı Mahathir Muhammed'in İslam Konferansı Örgütü (İKÖ) zirvesinde yaptığı açılış konuşması geçen hafta batı basınını bayağı meşgul etti. Oysa dikkat ettim, Sedat Ergin'in (21 Ekim- Hürriyet) ) konuya dolaylı olarak temas etmesinin dışında, Fransa ile İsrail'i birbirine düşüren bu konuşmayla ilgilenen çıkmadı. Mahathir Muhammed'in İKÖ zirvesinde yaptığı çıkışla ilgili haberler tabii ki bize de ulaştı; ancak ben daha ziyade yorumlardan söz ediyorum.

İsterseniz bu epeyce gürültü koparan konuşmayı hatırlayalım önce: Malezya Başbakanı, Avrupalıların 12 milyon Yahudi'nin 6 milyonunu öldürdüklerini, ancak bugün bu soykırıma uğramış halkın en güçlü ülkelerin kontrolünü ele geçirerek bir dünya gücü haline geldiğini söylüyordu. Mahathir Muhammed konuşmasında sadece Yahudilerin eriştikleri gücü hatırlatmakla yetinmiyor, bu karşılaştırmadan İslam âlemi için de dersler çıkarıyordu. Bu halkın sosyalizm, komünizm, insan hakları ve demokrasi gibi kavramların yaratılmasındaki büyük katkısına işaret ediyor ve onların bu sürekli gayretleri karşısında -bir bakıma- Müslümanların öylece oturduğunu belirtiyordu: "Bilim ve matematiğin öğrenilmesi konusunda cesaretimiz kırıldığından, bugün kendi silahlarımızı geliştirmek için gereken güce sahip değiliz."

Tahmin ettiğiniz gibi, Malezya Başbakanı'nın Yahudilere yönelik bu sözleri batı dünyasında hemen tepki gördü. Başta Beyaz Saray ve AB olmak üzere birçok ülke Başbakan'ın bu sözlerini anti-semitizmin yeni bir örneği olarak değerlendirdi. Bu ülkeler arasında Fransa da vardı; ancak Fransa Cumhurbaşkanı Chirac, Mahathir Muhammed'in Yahudilere yönelik sözlerini aynı gerekçeyle kınarken, konuşmanın "intihar saldırıları"nı ve genel olarak şiddeti eleştiren bölümlerini olumlu bulduğunu açıklıyordu. İşte zaten İsrail'de bir gazetenin Chirac başta olmak üzere Fransızlara yönelik kampanyası da Fransa Cumhurbaşkanı'nın açıklamasının bu ikinci faslına ilişkin olarak başladı.

Ne Fransa'da etkili olan anti-semitizmin ifşası ve "Anti-Dreyfusçuluk" ve "Mareşal Petain"in hatırlatılması kaldı, ne de "Nazilerle işbirliği yapan Fransızların çoğunluğu"....

Neyse, karşılıklı bir iki atıştan sonra Fransız ve İsrailli diplomatlar tartışmayı yatıştırdılar...

Ama bitmedi; bu sefer gözler Tayland'da toplanan Asya-Pasifik Ekonomik İşbirliği Forumu'nda (APEC) ABD Başkanı Bush'un Malezya Başbakanı'nı nasıl haşlayacağının beklenmesine dikildi.. Forum çerçevesinde bir araya gelen Müslüman devlet ve hükümet başkanları tabii ki, Mahathir Muhammed'i hemen açıkca desteklediler. Pakistan ve Endonezya "tam destek" diyor, Yemen "Başbakan doğru söylüyor; İsrailliler ve Yahudiler yeryüzündeki medya ve ekonominin büyük kısmını kontrol ediyorlar" diyordu. "Tam destek" verenler arasında bulunan İran temsilcisinden (Hatemi) gelen açıklama özellikle ilginçti: "Tek çözüm yolu, bilimsel-teknolojik ilerleme ve parlamenter bir rejim yoluyla demokratik hükümetlerdir." Malezya Başbakanı'nın cephesinden zaten, sözlerinden dolayı ne pişmanlık ne de özür vardı...

Sonunda Yeni Şafak'ın (24 Ekim) haberinden öğrendik ki, APEC zirvesi dolayısıyla bir araya gelen Bush ve Mahathir Muhammed'in arasında beklenen konuşma gerçekleşmemiş. Hatta, habere göre, Bush, Amerikan yönetiminin konuşmanın hemen arkasından yaptığı açıklamayı çok "sert" bulduğunu söyleyerek Malezya Başbakanı'ndan özür dilemiş.

Peki şimdi hep birlikte düşünelim: Mahathir Muhammed'in Yahudilere yönelik sözleri anti-semitizmin bir örneği olarak değerlendirilebilir mi? Başbakan bu iddiayı reddediyor, "Ben şiddeti, cinayetleri, intihar saldırılarını (...) durdarmalıyız dedim. (...) Batılı yöneticiler için, Müsülüman ve Arapları eleştirmek kabul ediliyor, ama Avrupalıları ve Yahudileri eleştirmek kabul edilmiyor" diyor.

Aslında, şu da bir gerçek ki, bu münasebetle de söylendiği gibi, Mahathir Muhammed'in 22 yıllık iktidarı altında Yahudilere yönelik özel bir olumsuz politika hiç güdülmemiş.

Ancak bazı yorumculara göre (mesela Le Monde gazetesinin konuya ilişkin başyazısı), Mahathir Muhammed, konuşmasında her ne kadar "intihar saldırıları" ve benzeri şiddet eylemlerini mahkûm etmiş olsa da, Yahudilere yönelik sözleri anti-semitizmin "normalize" edilmiş, "sıradanlaştırılmış" bir örneğidir. Çünkü diyorlar, Malezya Başbakanı'nın konuşması meselelerin çözümünde "pasifist" araçları tavsiye etse de, "terörizmi besleyen" niteliktedir.

Son olarak, benim fikrimi soracak olursanız:

Mahathir Muhammed'in konuşması aslında, Yahudileri eleştirmekten çok, Müslümanları akla davet eden bir konuşma niteliğindeydi. Hatta belki (bir gazetecinin ima ettiği gibi) konuşmanın tamamı, Yahudilerin başlarına gelen bunca felakete rağmen kendilerini sürekli nasıl toparladıklarına defalarca dikkat çekmesi bakımından, bu halk karşısında duyulan "hayranlığın" bir ifadesi olarak da okunabilirdi. 22 yıl süren iktidarı boyunca "pratiğinde" anti-semitizmin izi bulunmayan ve ülkesine herkesin takdir ettiği bir sıçrama kaydettiren bu hükümet başkanının konuşmasına asıl öfkelenmesi gerekenler "İslam ülkeleri"nin her çeşitten yöneticileri değil miydi?!

Dolayısıyla, bir İsrail gazetesinin üzerine körükle gittiği bu anti-semitizm suçlamasının doğru yerde kullanıldığını söylemek çok zor.

Ama işin bir de şu yönü var: Devletlerarası /Uluslararası ilişkilerde ekonomiden savaş ve barışa kadar pek çok konu tartışılırken hiçbir halkın adı geçmezken niçin sadece "Yahudiler" bu kuralın dışında tutuluyor? Siz hiç bu platformlarda Fransa'ya kafası bozulanın doğrudan "Fransızlar..." ya da Türkiye'ye kafası bozulanın doğrudan "Türkler..." diye söze başladığına rastladınız mı?

Bu nedenle, Mahathir Muhammed'in konuşması gazetenin iddia ettiği gibi "normalize" edilmiş, "sıradanlaştırılmış" bir anti-semitizm örneği değilse de, bu açıdan problemsiz sayılmaz.

KÜRŞAT BUMİN

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu