İnsan kendi özüne döndüğünde, vicdanının sesine kulak verdiğinde şiirle yüzyüze gelir. Evren, dünya, hayat, insan ve fizikötesine açıldığında sonsuz ve sınırsız dünyada kendi konumunu belirlemeye yöneldiğinde, siyasal ve sosyal alanda kendisinin nerede olduğunu idrak edip hissetiğinde böylece içinde bir endişe bir kaygı fırtınası koptuğunda şiire yanaşır. Temel gerçek sorunlarla başı derde girdiğinde gerçek özgün karşılıklar peşinde sürüklenirken kendisini şiirin içinde bulur.

Bünyamin Doğruer'in şiirleri yanlış kurulmuş düzenin, tersyüz edilmiş gerçeklerin, haksız yere yükseltilmiş duvarların karşısına bütün gücü, soluğu ve feryadı ile karşı duruyor. Ölüm dahi vız gelir ona. Çünkü ölüm yoktur onun için. Kendini adamak, kurban olmak vardır. Yüce değerleri, hayat kaynağı gerçekleri yaşatmak için en değerli varlığı canını feda etmek vardır onun için. Şiir, özü ve dile getirdiği ölümsüz gerçekleri ile güzeldir. İdealiyle, misyonu ve istikameti ile daha güzeldir. Sözlerinin güzel seçilmesi, kelimelerin yerli yerince oturması, insanın içini ferahlatan uyumu ve kafiyesi ile daha da güzelleşir. Bu açıdan beyitlerin ve dörtlüklerin icabında ayrı ayrı birer anlam taşımaları gerekebilir. Şiirin kafiyesi ve ahengi güzel bir gelinin üzerindeki gelinlik gibidir. Gelinin güzelliğine gölge düşürmez, düşürmemelidir. Eylül Yayınları: 0212 524 75 24