Cümle âlem biliyor, biz bu savaşı istemedik. Karşı çıktık. Direndik... Söyledik, anlattık, bağırdık, dinletemedik.

Oyaladık, erteledik, uzattık belki biraz; ama vazgeçirtemedik.

Yazdık, çizdik, miting yaptık, nafile.

Yürüdük, yürüyüşlerimiz spor oldu.

Sonunda savaş başladı.

Savaş tamtamları çaldığı ve aleni bir şekilde çığırtkanlık yaptığı halde, savaş çığırtkanlığını kabul etmeyenlerin gözü aydın.

"Ben de savaşa karşıyım ama"cılar arasında Bay Buş da yer alıyor. Yaptığı açıklamada "isteksiz savaştıklarını" söyledi.

Adam yalancı, ne yaparsın! Şehvetle saldırdığı halde, isteksiz olduğunu söylüyor.

Sabaha karşı Bağdat'a bombalar düşmeye başladı. 20 Mart 2003.

Beceri odur ki, hedef ilk bombada vurula. Atılan ilk Amerikan bombasıyla, Saddam vurulmalıydı.

Bulunduğu yeri bilmediklerine inansak mı?

Boş yere binlerce insan ölecek Irak'ta. Bağdat harap olacak.

Boş yere değil belki. Amerika ve İngiltere'nin keyfi için.

Petrol çıkarı ve Ortadoğu'yu istedikleri gibi şekillendirmesi için.

Bağdat'ın kapısını Genç Osman açtı, Corçdabılyubuş kapatacak.

Cem Yılmaz'ın dediği gibi, filmin sonunda Buş'la Saddam'ın aynı kişi olduğu ortaya çıkabilir.

ABD bir haftada Irak'ın işini bitireceğini düşünüyor. Kalış süresi ise, asgari 25 yıl olacakmış. Gerçi bu ifade sonradan yalanlandı ama, niyet çabucak çekip gitmek değil. Kimse de beklemiyor zaten.

Yalnız, önümüzdeki 25 yıl içinde ABD kendi bütünlüğünü koruyabilecek mi onu yaşayanlar görecek.

SEZERFEN AHMET ÇELEBİ

Yüksek rakımlı tepeden gelen çağrı üzerine Köşk'te âcilen toplantı yapılıyor. Bildiğiniz zirve işte.

Saatler süren durum değerlendirmesinden sonra, ülke menfaatleri göz önünde bulundurularak karara varılıyor; tezkere imzaya açılıyor ve ardından yapılan oylamada beklenen sonuç çıkıyor.

Sonra ne oluyor?

Sezer, kameralar karşısında açıklama yapıyor.

Konuşan sanki muhalefet lideri.

Başbakan'ı, Genelkurmay Başkanı'nı, Dışişleri Bakanı'nı Köşk'e biz çağırmadık ki, kendiniz çağırdınız yanlış duymadıysak.

Siz o tepeye uçmak için çıkmadınız ki. Sezerfen Ahmet Çelebi değilsiniz.

GİZLİ ANLAŞMALAR

Ankara'da ABD ile gizli anlaşmalar yapıldığı söylentisi üzerine, İbrahim Karagül'ün yazdığı "Amerika da kaybedecek, Amerika ile gizli anlaşmalar yapanlar da" yazısı dikkat çekiciydi.

"Birileri, Meclis kararı olmadan birtakım gizli anlaşmalar yaparak Amerika'ya inanılmaz imtiyazlar tanıyor. Hem de Türk halkını ve Meclis'teki temsilcilerini by-pass ederek. Dünya yol ayrımında, Türkiye de. Ancak Türkiye kendi içinde de ciddi bir yol ayrımında." diyordu.

Bunun üzerine hemen telefona gitti elim.

İster istemez merak ediyor insan, anlaşmaları kimin yaptığını.

DSİ'yi aradım ilk olarak.
Ardından PTT'yi.
Sonra Toprak Mahsulleri Ofisi'ni.
Meteoroloji Genel Müdürlüğü'nü.
Karayollarını, Demiryollarını, Havayollarını...
Şayet söyledikleri doğruysa, hiçbirinin haberi dahi yok.
Kim yaptı bu anlaşmaları?

BERABERLİK

Her zaman birlik beraberlik içinde olmamızın ne kadar yararlı, gerekli ve şık olduğunu düşünenler, konuşmalarında ve yazılarında bu konunun üzerinde önemle duranlar, kendi açılarından haklı olabilirler.

Ancak bu defa beraberlik yetmeyecek sanıyorum.

Farklı galibiyet almak zorundayız.
Gel gör ki, daha baştan yenik durumdayız.

GÜNÜN SÖZÜ

Dans etmek ile yürümek arasında nasıl bir ilişki varsa, şiir ile düz yazı arasında da öyle bir ilişki vardır.
J. Barrington Wain

ŞUBAT'IN OTUZU

Ocak ayı içinde stand-upçı Murat Çuhadar tarafından hazırlanılıp sunulan "Şubat'ın Otuzu" isimli tiyatro gösterisi 900 kişinin katılımıyla gerçekleşmişti.

Oyundan elde edilen gelir Samandıra Çocuk Yurduna hibe edildi. Bugün de saat 19:00'da yine Murat Çuhadar tarafından Sokak Çocukları yararına Sivil Toplum Örgütleri ve Sosyal Hizmetler destekli bir gösteri daha sergilenecek. (Yayla Sanat Merkezi, Maltepe)

SATIŞ YOK DEMEKTİR

- Amerika, Türkiye'ye para vermekten neden vazgeçti?
- Ankara'dakilerin "Sattınız memleketi" suçlamasına muhatap olmamaları için.

MEHMET ŞEKER

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu