Taksim Meydanı'ndan İstiklal Caddesi'ne girdiğiniz zaman en çok onlarla karşılaşırsınız. Sokak çalgıcıları, İstiklal Caddesi'ni baştan aşağı kaplayan büyük müzik marketlerin seslerini, kullandıkları enstrümanların melodileriyle bastırırken, sokağın vazgeçilmezleri arasında baş köşeyi oluşturuyorlar. Caddede ilk zamanlar sadece saz ve gitar sesleri yükselirken, artık bir İskoç'un gaydasından, ya da bir Karadenizli'nin kemençesinden yükselen sesle kalabalıklar oluşabiliyor.

Hissederek çalmak...

Dut ağacından yaptığı kemençenin sahibi Ali Kudu, 75 yaşında. "Trabzon'un Vakfıkebir ilçesindenim" diyor, göğsünü gere gere. 1967 yılında Almanya'ya gurbetçi olarak gitmiş ve Stuttgart'ta demirci olarak çalışmış. "Biz çok canlıyız. Horonlarımız türkülerimiz var" derken Karedeniz kültürüyle içiçe olduğunu anlatıyor. Almanya'dan Türkiye'ye döndüğü zaman Denizcilik Bankası'nda çalışmaya başlayan Kudu, aldığı emekli parası ile geçinemediği için sokakta kemençe çaldığını söylüyor. "Para kazanmak zorundayım" diyen Kudu, çaldığı kemençeyi dut ağacından yapmış.

Gaydasıyla yollarda

Eline aldığı gaydası ile bir gezgin kadar özgür ve tasasız yaşayan Mark Kiseler, giydiği yöresel kıyafetiyle Taksim sokaklarında İskoç rüzgarı estiriyor. İki yıldır sokaklarda gayda çalarak kazandığı parayla ülke ülke dolaştığını belirten Kiseler, "İngiltere'de bilgisayar operatörü olarak çalışıyordum. Masa başında oturmak ve teknik bir işte çalışmaktan sıkılmıştım" diyor ve ekliyor: "Gezmek, yeni kültürler ve yeni yerler görmek istiyordum. İşi bırakıp yollara düştüm. İki yıl önce aldığım kararın pişmanlığını hiç yaşamadım. Görmediğim çok az ülke kaldı" diyor. Mehmet Arslan için ise, sokaklarda saz çalıp şarkı söylemenin en iyi tarafı yoldan geçenlerin durup şarkılarına eşlik etmeleri. Geçim sıkıntısı çektiği için sokaklarda saz çaldığını anlatan Arslan, "Paraya ihtiyacım olmasaydı sokakta şarkı söylemezdim" diyor.