28 Şubat döneminin hararetli günleriydi. O bol su kaynatmalı günlerde, arkadaşlarla beraber bir tatil planı yapmıştık.

Kitaplar okuyacak, spor yapacak, şarkılar türküler söyleyecek, oyunlar oynayacaktık.

Planın en orijinal tarafı, katılan herkesin kendi sahasında bir seminer hazırlayıp sunması olacaktı.

Son anda vazgeçildi.

Çünkü seçtiğimiz seminer konuları ve grubu oluşturan arkadaşların siyasi kimlikleri, dönemin şartları altında değerlendirildiğinde, adeta "Gelin bizi içeri tıkın" diye bas bas bağıran nitelik arzediyordu.

İyi niyetli fakat saftorik sıfatını ziyadesiyle hak eden grubun neredeyse yarısı, bir siyasi partinin yönetiminde yer almış kişilerdi.

Son toplantı sırasında "Yahu siz deli misiniz?" diye uyarıda bulunan arkadaşımızın, tatil planını ateşli bir şekilde savunanlara galip gelmesiyle tatil işi suya düşmüştü.

Öyle ki o zamanlar ekranların tartışmasız yıldızı Reha Muhtar'ın ana haber bülteninde "O bıçakları elma soymak için mi yanınıza almıştınız efenim?" gibi sorulara başladığı, hepimizin gözü önünde canlanıvermişti.

Başka sorular da vardı elbet, bir anda gözümüzün önüne gelen...

"Kitaplar kamuflaj amaçlı mıydı efenim?"

"Örgütünüzün adı neydi efenim?"

"Lideriniz kimdi efenim?"

"Maddi yönden örgütünüze destek verenler kimlerdi efenim?"

"Seminer konularını beraberce mi tespit etmiştiniz, yoksa herkes kendi konusunu kendi iradesiyle mi seçmişti efenim?"

"Herkes sahillere giderken, siz kamp yapmak için neden o dağ başını tercih ettiniz efenim?"

"Dış bağlantı var mı efenim, dış bağlantı?"

Aramızda nice avukatlar, doktorlar ve eli kalem tutanlar vardı da hiçbirinin aklına hüsranlı bir son gelmemişti.

Uyarıda bulunan ve geniş görüşlülüğüyle hepimizin gözünü açan kişi, ticaretle uğraşan bir arkadaşımızdı.

Aradan yıllar geçti.

Aynı ekip hafta sonu tekrar bir araya geldik.

Projenin mimarı sayılacak arkadaşımız -ki şu sıra bir sendikanın merkez yönetiminde görev yapan ve şairliğini sendikacılığının önünde tutan biridir- "Hatırlıyor musunuz?" diye söze başlayıp o konuyu gündeme getirdi.

Birleştirilmiş masalar etrafında toplanan bizler, hep birden kahkahalar patlattık, bir mizah dizisinin kahkaha efekti gibi oldu.

Ardından rabarba başladı.

Nasıl hatırlamayız?

Aramızda o tatil planı hakkında bilgisi olmayan birkaç kişi için özet yapıldı.

Bu sayede eski günleri yâdetmiş olduk.

O günden bu güne yaşananlar bir film şeridi gibi gözümüzün önünden geçti.

Geçen film şeridinin çocukluk döneminden başlamadığına ve bütün hayatımızın özeti olmadığına gizliden şükrettik.

Derken proje sahibi arkadaşımız, bir başka soruyla başlayarak, farklı bir boyut getirdi konuya:

"Biliyor musunuz, eğer o tatilden vazgeçmeseydik, şimdiye hepimiz cezamızı doldurup çıkmıştık!.."

TARTIŞMA SONRASI

Geçen gün Oflu bir tanıdığımızın lokantada yediği yemekleri sondan başa doğru saymasından bahsetmiştik. Onun üzerine Ahmet Tevfik Ozan, benzer bir hatırasını anlattı:

Yetmişli yılların Ankara'sı... Bizler, taşradan gelmiş, Ankara'ya tutunmaya çalışan tıp talebeleri.

Bir gün üç-dört arkadaş bir Karadeniz lokantasına gitmek için yola çıktık.

Giderken, Fatsalı arkadaş ile Elazığlı arkadaş, yolda futbolla ilgili iddialı bir şekilde tartıştılar.

Biz araya girip tatlıya bağladık. Daha doğrusu, tartışmayı bitirdiğimiz için öyle sanarak lokantaya girdik oturduk.

Elazığlı arkadaşımız siparişini verdi.

"Bir çorba, bir hamsi tava, sonra da tatlı" söyledi. Fatsalı arkadaşın siparişi ise şu şekildeydi:

- Bana önce tatlı, sonra hamsi tava, ardından da çorba getir!..

TÜRKÜLÜ EĞİTİM

Milli Eğitim Bakanlığı, müfredat üzerinde değişiklikler yapmak için kolları sıvadı. Ders konularının hayata dönük olmasına çalışılacak.

Derslerin işlenmesinde bazı türkülerden de yararlanılacak. Mesela coğrafya dersinde, ovalarla ilgili bir konu işlenirken "Vardar Ovası" türküsü dinletilecek.

Ne güzel. Dileriz ki başarılı olunur.

Peki, bilin bakalım, "manda, söğüt dalı ve yuva yapmak" konuları ele alındığında hangi türkü çalınacak?

MEHMET ŞEKER

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu