Eylül ayında Ankara'da "uluslararası bir insan hakları şöleni", hatta "insan hakları mücadelesi politikasında manifesto" anlamını taşıyan, "hak ihlallerin giderilmesi için yeni taktik ve yöntemler sempozyumu"nun Türkiye hazırlıkları iki yıl öncesine uzanıyordu.

Türkiye'de insan hakları ihlallerini gidermek için bildiri, yürüyüş, izleme, ifşa gibi geleneksel yöntemler dışında yaratıcı, katılımcı, sivil, kendiliğinden, tek bir soruna yönelen ve sonuç almış çalışmalar var mı sorusunu sorup, bir tarama faaliyetine girdiğimizde karşımıza önce ve özellikle İzmir çıkmıştı. Daha doğrusu İzmir Barosu'nun İşkence Önleme Grubu çıkmıştı.

Etkilenmiş, önemsemiş ve bu grup hakkında defarlarca yazı kaleme almış, geliştirdikleri modelin İzmir'i, hatta Türkiye'yi aştığını, bir örnek haline geldiğini belirtmiştik.

Öyküsü şuydu:

İzmir'de beş avukat arkadaş bir yemekte sohbet ederken, adli suçlarda kötü muamele, işkence gibi bir dizi gözleme ve tespite rağmen mahkemeye yansıyan pek az dosya olduğunu, son beş yılda İzmir'de bu konuda hemen hiç mahkumiyet bulunmadığını birbirlerine hatırlatıyorlar ve bu konuda bir şeyler yapmaya, cezasızlık haline karşı mücadele etmeye karar veriyorlar…

Bu süre içinde gruba katılan gönüllü avukat sayısı 40-45'e çıkıyor.

İlk aşamada İzmir Tabibler Odası'ndan ve İnsan Hakları Vakfı'ndan kendileri eğitim alıyorlar. Ulusal ve Uluslararası İnsan Hakları örgütleriyle, baronun diğer komisyonlarıyla, tıbbi alternatif rapor için TİHV ve İzmir Tabib Odası'yla ilişki kuruyorlar.

Ardından ilk tespitlerini doğrulayan istatistiki araştırmalar yapmak, afişler asmak, broşürler dağıtmak derken, başvuru alacaklarını duyuruyorlar ve baronun da desteğini alarak başvuru almaya başlamışlar.

Bir süre sonra gönüllü sayısı 300'ü buluyor ve iş kurumsallaşıyor…

Aradan 1,5 yıl geçiyor ve işte sonuç:

1,5 yıllık bir faaliyet sonunda, bugün 63'ü 18 yaşından küçük olan 304 mağdurun işkence yakınması 183 dosya ile takip ediliyor. Grubun şikayeti üzerine açılan 68 dosya yargılama aşamasında, 84'ü dosya hazırlık soruşturması aşamasında. 13 dosya Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'ne taşınmış.

Öyle bir noktaya gelinmiş ki, resmi merciler İÖG'nu tanıyarak yazışmalar yapar hale gelmişler. Gerek cumhuriyet savcılarının gerekse cezaevi yönetimlerinin işkenceyi belgelendirme konusundaki tavırlarında iyileşmeler görülmüş. Hakimlerin işkence suçlarına ve özellikle istatistik çalışmasıyla işaret ettiğimiz memura mukavemet suçlamasına karşı duyarlılığı artmış.

Bugün bu grup yok.

Kendilerini aktif AB karşıtı ulusalcı ilan eden "Perinçek tayfası" İzmir Barosu seçimlerini kazanır kazanmaz bu grubu fesh etti.

Fesih gerekçesi AB ve AB yandaşlarıyla mücadele, bahanesi bu grubun son dönemde faaliyetlerini daha etkili hale getirebilmek için AB fonlarından yararlanması...

Durum, demokrasi, hukuk, hukukçu, insan hakları adına utanç vericidir. Yapılan, ülkeye ve ülke insanına tapılan büyük kötülüktür.

Elbet bu faaliyet baro dışında ya da içinde devam edecek...

Nitekim İşkence Önleme Grubu basın bildirisinin şu bölümü pek açık:

"Ölüm cezasının kaldırılması, çetelere karşı mücadele, Bergama Köylüleri ile birlikte çokuluslu şirketlere karşı mücadele, cezaevlerindeki ihlallere, gözaltında kayıplar ve infazlara, işkenceye, düşünce ve basın özgürlüğü ihlallerine karşı mücadele vb. alandaki çalışmaları ile ülkesine ve halkına karşı sorumlu ve duyarlı bir tavır İzmir Barosu ile bütünleşmiştir.

Bu çizgi, İzmir Barosu'nun Yönetim Kurulları'nın dönemsel niyet ve politikaları ile izah edilemeyecek kadar güçlüdür ve İzmir Barosu'nun kurumsal kimliği ile bütünleşmiştir. Bu bütünleşmeden hareketle belirtmeliyiz ki, yönetimlerin değişmesi bu perspektifin bir çırpıda inkarına ve yok edilebilmesine elbette ki olanak sağlamayacaktır.

Ama hukuk ve demokrasi katli akılda kalacak.

Faillerini ahlaken ve siyaseten hep takip edecek...

ALİ BAYRAMOĞLU

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu