Galibiyet güzel şeydir. Hele gerçekte lider olmamız gereken bir grupta kazanılan 3 puan çok sevindiricidir.

Ama futbol? Düşünün sahaya 0-0 için kurgulanmış olduğu ayan beyan açık bir taktik ve mantaliteyle çıkan, top tekniği zayıf, daha 3. dakikada kazandığı taç atışını kullanmadan önce 20 saniye geçirmeyi kar sayan, yediği golden sonra bile farkın artmaması için 11 kişiyle kendi yarı sahasında savunma düzeni içinde kalan Kazakistan, dakikalar ilerledikçe baktı ki, Türk Milli Takımı, o rüyalarına bile giren korkulu ekip değil, defansı bırakıp toplu hücuma geçmeye teşebbüs etti! Kazakistan için "top tekniği zayıf" dedik; peki bizimkilerin top tekniği daha iyi de ilk yarıda ne yaptılar?

Evvela bol pas hatası yaptık. Sonra ilk 45 dakikada gidip gidip çok oyuncuyla kapanan Kazak defansını hani o tarihi filmlerde seyrettiğimiz kale kapılarını yıkmak için kullanılan koç başlara benzer bir uslupla cepheden var gücümüzle geçmeye çalıştık. Her defasında da hüsrana uğradık. Alllah'tan Gökdeniz'in golüyle devreyi 1-0 kapattık.

Ama ikinci yarıda aklımız başımıza geldi. Kanat hücumlarını başlattık, akınlarımızda verkaçlarını daha süratlendirdik, oyunun sonlarına doğru iyice feth eden Kazakistan'ı 4-0 gibi farklı bir skorla yenip hem sevindik hem puan kazandık, hem moralimizi yükselttik.

TAYLAN UYGUR

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu