Son anları...

Atilla İlhan'ın son anlarını kız kardeşi Çolpan İlhan HABERTÜRK TV'ye anlattı: "Büyük bir şair, büyük bir insan kaybettik. Çocukluğumdan beri yazar, okur ve çizerken görürdüm. Bu yaşlarında bile sabahlara kadar çalışırdı. "Ara ver" deyince "yok. vakit yok" diyordu. Dün akşam saat 21.00'e kadar iyiydi. Birden bire bir şişkinlik geldi. ilaçlarını aldı. "Başım dönüyor ve kendimi iyi hissetmiyorum" dedi. O sırada yanındaydım. Yalvardım, ambulans çağırmak için. Hastaneye gitmem dedi. İlk ağrı geldikten sonra biraz toparlandı. Sonra kaybettik.Romanını bitiriyordu. Son sayfaları eksik kaldı. 2-3 sayfa kaldı ğını söylemişti. Pazar günü imza günü vardı. Hayatın ve insanların içindeydi.

"Fatiha okuyacağım"

Prof. Dr. Hüsrev Hatemi: 1969 yılında Avrupa'ya gittiğim zaman, İstanbul özlemini anlatan 'Uzaklarda bir İstanbul vardı, bir de Atilla İlhan vardı' mısralarının yeraldığı bir şiir yazmıştım. Yıllar sonra İlhan, bir dergide 'Biz kimiz, eski günlerden kopmadan yeni olmak, bir ben varım, bir Hilmi Yavuz bir de Hatemiler' yazmıştı. Bana göre, Yahya Kemal 20 yüzyılın birinci yarısını doldurdu. İkinci yarısını da Atilla İlhan doldurdu. Elbette Necip Fazıl ve daha bir çok şairimiz de vardı ama o çınardı. Ben Fatiha okuyacağım, isteyen de Enternasyonel okusun.

İz bıraktı, rahmet dilerim

Doç. Dr. Ahmet Turan Alkan: Bir sair olarak, en azından bir kaç şiiri ezberde tutulacak derecede değerli biriydi. Romancı tarafının, özellikle son zamanlarda tekrara düştüğünü söyleyebilirim. Üslupçuluğu önemlidir; Türkçe'de bir Atilla İlhan cümlesinden bahsedebiliriz çünkü. Fikir adamı tarafı ise, düşünce cehdini hep yanında gezdirmesi bakımından sevimliydi. İz bıraktı, Rahmet dilerim.

Yavuz Bülent Bakiler: Türkiye'deki solcu şairlerin Batı'dan şiir aşırdığını ilk o yazdı. Kendi şahsına münhasır kendi ifadesi ile komünist bir şairdi. Ancak diğer Marksist ve komünist şairlerden çok farklı bir insandı. Lenin ve Marks dini şiddetle red ederken, o İslam'a ve Müslümanlara kesinlikle saygı duyan bir şairdi. Bu özelliğini sol görüşlü edebiyatçıda görmek pek mümkün değildir.

Hiçbir kamptan değildi

Mehmet Ocaktan: Attila İlhan ilk gençlik yıllarımdan beri severek okuduğum güzel bir şair. Ben Sana Mecburum, Sisler Bulvarı özellikle üniversiteye başladığım ilk yıllarımda, kırılgan yalnızlıkları yaşadığım dönemlerde hep başucumda olan şiirleridir. Türk şiirinde doğrudan hiçbir kampın içinde bulunmayan ve herkes tarafından severek okunulan bir şair. Bu durum şiirinin temellerinin sağlam olmasından dolayısıyla duruşunun sağlam olmasından kaynaklanan bir durum.

Yıldız Sertel: Babam Zekeriya Sertel'in Milliyet Gazetesi'nde 1970li yılların sonlarında, Nazım Hikmet ile ilgili hatıralarını yazdığı yazı dizisi sonrasında, babam Türkiye'de sol görüşlü aydınlar tarafından ağır eleştirildi. Ancak Atilla İlhan, bütün bu eleştirilere karşı babamı savunan ve haklı olduğunu ifade eden yazılar yazmıştı.

Prof. Dr. Hüseyin Hatemi: Kötü bir insandı diyemem. Özellikle ömrünün son zamanlarındaki bir çok fikrine katıldığımı da söyleyemem. Allah merhametlilerin en merhametlisidir. Allah inancı olduğunu da zannediyorum. Allah rahmet etsin.

'Bir yanım gitmiş gibi oldu'

Seyhan Erözçelik: Üzüldüm. Bir yanım da gitmiş gibi oldu. Her ne kadar tarzına yakın olmasam da, benim için önemliydi. Şiiri, ağızlardadır. Ezberlenir. Gençlere şiiri sevdirmekte üstüne yoktur. Yenilikçidir. Sentezcidir. Benim için bunlar bile yeter. Diğer yandan, Kaptan, sadece şair değildi, romancıydı, denemeciydi, düşünürdü, entelektüeldi, senaryo yazarıydı, televizyon programcısıydı, gazeteciydi. İkinci Yeni'yi ve şairlerini sevmezdi, onu hiç bilemedim. "Drang Nach Osten" şiirini çok severim. Seksen yaşına girdiğinde, "Nece nece yaşasın" demiştim. Ruhu şad olsun.

Doğan Hızlan: Attila İlhan'ın sohbetleri çok hoşuma giderdi. Onun konuşmalarının ve düşüncelerinin küresel bir dolaşım gücü vardı. Kurtuluş Savaşı'ndan yola çıkar tüm dünyayı dolaşır ve günümüz Türkiye'sine konuşmasını bağlardı. Büyüleyici bir konuşma gücüne sahipti. Ben Attila'nın en çok bu yönünü sevdim.

İşte Ölümün şiiri

AN GELİR

an gelir
paldır küldür yıkılır bulutlar
gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet
o eski heyecan ölür
an gelir biter muhabbet
çalgılar susar heves kalmaz
şatârâbân ölür

şarabın gazabından kork
çünkü fena kırmızıdır
kan tutar / tutan ölür
sokaklar kuşatılmış
karakollar taranır
yağmurda bir militan ölür

an gelir
ömrünün hırsızıdır
her ölen pişman ölür
hep yanlış anlaşılmıştır
hayalleri yasaklanmış
an gelir şimşek yalar
masmavi dehşetiyle siyaset meydanını
direkler çatırdar yalnızlıktan
sehpada pir sultan ölür

son umut kırılmıştır
kaf dağı'nın ardındaki
ne selam artık ne sabah
kimseler bilmez nerdeler
namlı masal sevdalıları
evvel zaman içinde
kalbur saman ölür
kubbelerde uğuldar bâkî
çeşmelerden akar sinan
an gelir
-lâ ilâhe illallah-
kanunî süleyman ölür

görünmez bir mezarlıktır zaman
şairler dolaşır saf saf
tenhalarında şiir söyleyerek
kim duysa / korkudan ölür
-tahrip gücü yüksek-
saatlı bir bombadır patlar
an gelir
Attila İlhan ölür