Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Bugünkü Yeni Şafak
657'liler Ailesi
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Nar-ı Beyza
Okur Sözcüsü
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Ali BAYRAMOĞLU alibayramoglu@tnn.net

Birçok gözlemci Türkiye'nin sorunlarını sıralarken eğitim, bölgelerarası farklılıklar, gelir dağılımı, teknolojik açık gibi temel meselelerden söz eder.

Tespit doğrudur.

İçinde yaşadığımız çağ, bu çağa rekabet, yaşam düzeyi açısından ayak uydurmak, ülkenin geleceğini sağlam temeller üzerine kurmak bu konuları öne almayı gerektirir...

Ama bizde bunlara sıra gelmez, bunlar etrafında bir siyasallaşma, bir toplumsal talep öbeği oluşmaz, seçmen ittifakları bu konuları pek dikkate almaz... Daha da öte... Eğitim reformu çabaları irtica tartışmalarını tahrik eder ve reformu bloke eder... Teknoloji, yatırım girişimleri bölücülük paranoyasına veya kadrolaşma ithamlarına takılır...

Doğaldır bu...

Türkiye hala temel sorunları çözememiştir.

Rejim tartışmaları, içe kapanmacı bir ulusalcılık, tesettür, daha doğru bir ifadeyle alatürka laiklik uygulamaları, siyasette üslup, insan hakları meseleleri, Kürt sorunu, Şemdinlivari skandallar...

Gündemimizi bunlar oluşturur.

Bu sorunlar aşılamadığı, çözülemediği için sıra diğerlerine gelmez...

Rasyonellik, refahı ve özgürlüğü hedef alan, bütünleşme ve rejim meselelerini hal etmiş toplumlarda mümkün olabiliyor.

Türkiye'nin sorunları ise birçok açıdan bırakın modernliği, hala pre-modern bir dönemde yaşadığımızı gösteriyor. Toplumsal bütünleşmesini tam olarak sağlayamamış, devlet-toplum kopukluğu üzerine oturan, siyaseti devleti kontrol etmek olarak tanımlayan ve yeganeleştiren bir düzen hakimdir bize...

Sabah Gazetesi'nde üç gündür 28 Şubat döneminin Genelkurmay Genel Sekreteri emekli general Özkasnak, darbeciliğe methiye düzüyor, bugünlerde ordunun siyasete neden müdahale etmediğini soruyor, meşru bir hükümete sandığa meydan okurcasına alan bırakıldığı için eleştirilerini sıralıyor. Bir dönem yaptıklarını, Akın Birdal'ın vurulması, kimi gazetecilerin işten atılmasıyla sonuçlanan andıçları savunuyor, hatta yenilerini öneriyor.

Muhabirliği döneminde Özkasnak'a çok yakın bir gazetecinin yaptığı bu röportajı, Türkiye'nin en büyük gazetelerinden birisi hiçbir kaygıya sahip olmadan yayınlıyor.

Özkasnak gibi generaller birçok demokratik ülkede ya yargılandılar ya bir daha konuşmayacak oranda prestij kaybına uğradılar...

Biz de ise Özkasnak gibiler ve faaliyetleri ne yazık ki bu ülkenin medyası ve siyasetinde hâlâ satan bir "mal"...

Bu madalyonun sadece bir yüzü...

Dün gazetelerde şöyle bir haber vardı: "Diyarbakır'ın Kulp ilçesine bağlı Alaca Köyü'nde 2004 yılında bulunan toplu mezarda ortaya çıkan kemiklerin, 1993'te bölgedeki askeri operasyon sırasında kaybolan aynı köyden 11 kişiden ikisine ait olduğu Adli Tıp Kurumu raporuyla kesinleşti..."

Sonuç: Katliam...

Soru ise şu: Katliamı kim yaptı?

Kulp'taki toplu mezar iddialarıyla ilgili olarak TBMM İnsan Hakları Komisyonu tarafından hazırlanan raporda, Mehmet Salih Akdeniz, Celil Aydoğdu, Mehmet Şah Atala, Nusrettin Yerlikaya, Turan Demir, Behçet Tutuş, Bahri Şimşek, Şerif Avar, Hasan Avar, Ümit Taş ve Abdi Yamuk'un gözaltına alındığı belirtiliyor... Rapor bu köylülerin PKK ile resmi ve özel anlamda herhangi bir ilgileri olduğunun tespit edilemediğini, kaybolan kişilerin çoğunun yaşlı, evli ve çok çocuk sahibi olduğunu belirtiyor... Rapora göre gözaltına almalar general Yavuz Ertürk komutasındaki Bolu Komando Dağ Taburu'nun Şemdin Sakık'a karşı operasyonu sırasında gerçekleşti.

Şimdi bu kayıplardan ikisinin kemikleri ortaya çıkınca hemen tümünün toplu mezarda olduğu anlaşıldı...

O dönem "Özkasnak mantığı"nın iktidarda olup, kriz yönettiği dönemdir... Nitekim şöyle diyor Özkasnak: "Kriz yönetiminin amacı; savaş veya bir çatışmaya girmeden isteklerinizi karşı tarafa kabul ettirmektir. Bu amaç hasıl oldu, yani kriz yönetimi başarı ile idare edildi..."

O dönem bugün Kurtlar Vadisi Irak filmiyle kahramanlaştırılmaya çalışılan Çatlıların, Erseverlerin, resmi katillerin dönemidir

Bugün Şemdinli'de, Trabzon'da, Konya'da, Ankara'da aynı mantık yine kriz mi yönetiyor, dersiniz?

Muhtemeldir...

Türkiye işte böyle bir ülke...

Rekabet, teknoloji, eğitim meseleleri daha epey bekleyecek gibi görünüyor...

Geri dön

Yazdır

Yukarı