Geçtiğimiz hafta bir şehit haberi ile daha sarsıldık. 26 yaşındaki özel harekat polisi Ahmet Alp Taşdemir, Diyarbakır’ın Kayapınar ilçesinde PKK’lı teröristlere ait hücre evine düzenlenen operasyonda çıkan çatışmada şehit oldu. Genç şehidin ardında bıraktığı 1 yaşında bir kızı ve eşi vardı. Tabi anne, babası ve de kardeşleri… Haberi alan şehidin babası, imam İbrahim Taşdemir, Allah’a sığınmış, Cuma namazı için camiye koşmuştu.
Cami çıkışında gazetecilerin kendisine uzattığı mikrofonlara vatan hainlerine ders veren sözler döküldü dudaklarından: “Bu ezan ve bayrak, necip milletin omuzunda yücelmeye devam edecek. Benim oğlum peygamberlerin yanında olan şehadet makamına ulaştı. Doğduğunda Rabbim bizi şereflendirmişti, şehit olarak ölümüyle de yine şereflendirdi. Bunun için ben Rabbimin hükmüne boyun eğdim. Hiç şikayetim yok. Rabbimizden gelen başım gözüm üstüne. Bizim ümmetimiz, milletimiz, vatanımız sağ olsun. Allah bu millete zeval vermesin. Siyonistlerle, kafirlerle, haçlılarla cihat ederken benim oğlum şehit oldu, bundan şeref duyuyorum. Elhamdülillah Rabbim bize böyle bir makamı lütfetti. Şeref duyuyorum.” İbrahim Taşdemir, oğlunun cenaze namazını da kendisi kıldırdı.
Şehidin eşi Yeşim Taşdemir de Salihli’de düzenlenen cenaze töreni boyunca aynı metaneti gösterdi. Çevresindekilere, “Dik durun, ezanı susturmadı bayrağı indirmedi. Başınız dik olsun. Ağlamayın, düşmanları sevindirmeyin” dedi.
