Hacı Bektaş"taki saldırıdan sonra Başbakan Yardımcısı Bekir Bozdağ"la konuştum.

"İçimi acıttı" dedi.

"Bana atılan yumruktan daha çok incitti" diye ekledi.

Bekir Bozdağ"ı saldırganın attığı yumruktan daha çok inciten neydi?

CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu"nun tutumu incitmişti Bekir Bozdağ"ı.

Saldırıdan hemen sonra, sıcağı sıcağına her şeyi paylaşmasına, olayın nasıl olduğunu kendisine anlattığı halde Kılıçdaroğlu"nun kürsüye çıktıktan sonra, bir kez bile isim vererek Bekir Bozdağ"a saldırıyı kınamamasıydı.

"Kemal bey"in bu olaya değinmemesi beni yumruktan daha çok beni incitti, yumruktan daha çok bana acı verdi" dedi.

Bakana saldırıyı yanlış bulduğunu, bunun, "İncinsen de incitme" diyen Hacı Bektaş-ı Veli düsturuna yakışmadığını söyleyememesiydi.

İkinci bir şey daha incitmişti Başbakan Yardımcısı Bozdağ"ı.

"Yumruk kadar acı verdi" dediği şey, CHP milletvekillerinin saldırıya uğrayan devletin bakanına değil, hadi bakanı bir yana bırakalım saldırıya uğrayan bir insana değil, tam tersine saldırgana sahip çıkan tutumlarıydı.

Olaydan hemen sonra CHP Milletvekilleri Umut Oran, Gökhan Günaydın ve Durdu Özbolat hemen saldırganında yanında yer alıyor, destek çıkıyorlar. "Korkmayın bir şey yapamazlar" diye cesaret veriyorlar.

Yetinmiyorlar. Birlikte hastaneye gidiyorlar, karakolda yanında yer alıp, destek veriyorlar.

Yani bir tek devletin bakanını yumrukladığı için madalya takıp, kahraman ilan etmedikleri kalıyor.

Üç CHP"linin ortak özelliği Kılıçdaroğlu"na yakın isimler olması.

Umut Oran Genel Başkan Yardımcısı. Hani şu saldırgan Hüseyin Satı"yı hayranlıkla süzen isim.

Durdu Özbolat"ı ise sahibi olduğu Yurt Gazetesi"nin Esedci-ulusalcı çizgisinden, Gezi kışkırtmalarından tanıyoruz.

Olay anını anlattı, not aldım.

"Bir tane vatandaş polislerin ayağının altında ezilmeye başladı. Bunun üzerine olaya müdahale ettik. Polislere bir infiale neden olmadan kelepçesiz götürün dedik. Onlar da, "Siz öyle diyorsanız kelepçesiz götürürüz" dediler. Karakoldan hastaneye sevk edildi, ezikler, darp izleri vardı, oradan da Nevşehir"e hastaneye sevk edildi. Biz de yanında yer aldık" dedi.

Buraya kadar güzel güzel anlattı.

Olaya müdahale ettikten sonra şahsı tanıdığını, serbest gazetecilik yapan biri olduğunu söyledi. Bu noktada da bir sorun yoktu.

Ne zaman ki ben, "Bakanın yumruklandığını görmediniz mi?" diye sorunca sertleşmeye başladı.

Görmediğini söyledi. Protokolde oturduğunu ama görmediğini söyledi. Bunun üzerine her gazetecinin sorabileceği bir soruyu sordum.

"Hem ön sırada protokolde oturuyorsunuz, hem de karşınızdaki kürsüde konuşan bakanın inişi sırasında yumruklanmasını görmüyorsunuz ama bu arada ayaklar altında dediğiniz saldırganı görebiliyorsunuz. Bu nasıl oluyor" deyince, bana gazetecilik dersi vermeye kalkıştı.

Bunun üzerine, "Durdu bey benim gazeteciliğimi sınamaya kalkışma. Ben Esed"in karşısında esas duruşta duran gazetecilerden değilim" deyince telefonu kapattı.

Buradan Alevi kardeşlerimize seslenmek istiyorum.

Artık bir yüzleşmeyi yapmanızın zamanı gelmedi mi?

Bu tür etkinlikleri CHP"nin arka bahçesine ya da örgütlerin gösteri alanına çevirmekle, Alevi hoşgörüsüne zarar verdiğinizi düşünmüyor musunuz?

Devleti temsilen gelen kişileri yuhalatarak, hakarete maruz bırakarak, yumruklatarak, kendi misafirlerinizin horlanmasına neden olmuyor musunuz?

Ey Aleviler bu CHP değil mi Dersim katliamının mimarı?

Bu CHP değil mi cemlerinizi yasaklayan?

Bu CHP değil mi devrim kanunları ile Cem evlerinin açılmasına engel olan?

Bu CHP değil mi Hacı Bektaş-ı Veli Dergahının kapısına kilit vuran.

Ey Aleviler, Maraş katliamı, Çorum ve Sivas olayları CHP İktidarı döneminde yaşanmadı mı?

En son Madımak yakıldığında SHP koalisyon ortağı değil miydi?

Artık gerçeklerle yüzleşme zamanı gelmedi mi?

Dersim"den özür dileyen Başbakan"ı yuhalayıp, Cem evlerini açmak için çalışan Bekir Bozdağ"ı yumruklatarak kendinizle çelişmiyor musunuz?

Katilinize aşık olmaya ve onu alkışlamaya daha ne zamana kadar devam edeceksiniz?