Bu kadar sakin, tempodan uzak, pozisyonlar rakibin hataları sonucunda yakalanan ve sertlik derecesi olmayan bir maçta hakem yine ön plana çıkıyorsa futbol gerçekten bitmiş. İşi uzatmadan Trabzonspor'un kazandığı penaltı penaltı olmadığı gibi kırmızı kart resmen cinayet olduğunun altını çizeyim. Özgür Yankaya, çaldığı penaltı düdüğü ile birlikte hem rakibin fişini çekti hem de sayısal ve skor olarak Trabzonspor'a üstünlük sağladı.

İkinci bölgede birbirlerine baskı kurmayan, oyunu sahanın tamamında oynamaya çalışan Trabzonspor ile Adanaspor arasındaki en belirgin fark taraftar üstünlüğüydü.

Bordo-mavili ekibin dörtlü savunması önünde sadece Aytaç ile ikinci bölgenin arkasını atılacak toplara müdahale etme anlayışı karşısında Adanaspor da emniyeti daha fazla düşünerek Bekir ve Foguinho ile daha belirgindi.

İkinci bölgeyi savunması gereken oyuncuların bu alanda, bırakın kora kor mücadeleyi adeta birbirlerine refakat ettiler. Mücadele gücü bu kadar düşük olan oyunda Trabzonzonspor, Mehmet Ekici'nin üçüncü bölgeye taşıdığı toplarla etkinliğini ve ağırlığını ortaya koydu. Bu toplarda da Yusuf Erdoğan'ın atak sonlandırma başarısı ve hücum etkinliği alkış aldı.

Direnci bu kadar zayıf olan bir rakip karşısında baskı oluşturamadığı gibi savunma güvenliğini de sağlayamayan Trabzonspor özellikle savunma anlayışını hala geliştiremedi. Alan savunması yaparken adam paylaşımında ve kademe anlayışında hala eksiği bulunan Trabzonspor, hem skor üretti, hem de puan alırken ayrı samanda da koral değerlerini arttırdı.