Şimdi bu maçı izlemeyen birisi maçın istatistik bilgilerine baksa Trabzonspor'un Akhisar karşısında çok üstün bir oyun sergilediğini, birçok pozisyonu ürettiğini ve rahat kazandığını düşünür.

Ama göründüğü gibi öyle olmadı.

Trabzonspor ikinci yarıda ki farklılığını bir oyuncu değiştirerek değil, ilk yarıda oyunu sıkıştırma anlayışını terk edince sağladı. Maçın 40 dakikası sol tarafında ev sahibi ekip adına Caner, Kadir Keleş, Soner ve Özer ile konuk ekip adına da Pereira, Olcay, Yusuf arasında 15 metrelik alanda sıkışınca Trabzonspor'da sıkıştı. Kısa alanda pas yapmasına rağmen final paslarında başarılı olamayan Bordo Mavili ekip her ne kadar oyunu ters taraftan forsa etmeye de çalıştıysa da Castillo'nun top sevdası (!) bu denemeyi de boşuna çıkarttı.

İkinci yarıda her ne kadar bir oyuncu değişikliği olarak görünse de Yusuf Yazıcı-N'Doye değişikliği hem Trabzonspor'un sıkışan oyunu açmasını, hem de oyunu üçüncü bölgede tutmasını sağladı. Bu değişiklik Trabzonspor'un 3. bölgede nefes alarak sonuç üretmesini de sağladı. İlk yarıda yüksek tempo da oynayan Özer ve Soner'in mücadele gücünden uzaklaşması da ikinci yarıda Trabzonspor'un işini daha da kolaylaştırdı.

Hücum bölgesinde sorun yaşamayan Trabzonspor, ikinci bölgede gerek alan, gerekse de adam paylaşımında fazla sıkıntı yaşamadıysa da yediği gol alt yapıda ders niteliğindeydi. Cikalleshi, Okay'dan topu çaldıktan sonra koşusunu sürdürüp Olcan Adın'ın ortasında kafayı vurup gol atması Trabzonspor adına sanırım ki önemli bir ders konusu olacak.

Sonuç olarak Trabzonspor, sezonun ikinci yarısında oynadığı 8 karşılaşmanın 6. Sını kazanırken, Avrupa yürüyüşü adına önemli bir engeli geçmiş oldu.