Bilin ki, atalarımızdan kalan ve her karışı şehit kanıyla sulanmış son topraklarımız, 15 Temmuz 2016 günü işgal edilmeye çalışıldı.

Buna sakın darbe demeyin, bu bir işgal girişimidir.

Bizden tam yüz yıl önce, Osmanlının tüm topraklarını parçalayan, tüm milletini bölen, dağıtan ve vatanımızı işgal edenler, tam yüz yıl sonra yeniden işgali denediler.

Sakın unutmayın, yüz yıl sonra bile, bu alçaklar yine vatanımızı parçalamak isteyeceklerdir.

Bu darbeyi, 'Fethullah Gülen' denen meczup iblis değil, onu kullanan devletler yapmıştı.

Kuklayı değil, onun iplerini elinde tutan kuklacıyı bilin, tanıyın ve asla güvenmeyin.

Bilin ki, bu topraklardan başka gidecek yerimiz yoktur.

Bu topraklardan başka size bırakacak mirasımız yoktur.

Burası, bizim yer yüzündeki cennetimiz, yurdumuz, evimiz, canımızdır.

Bu yüzden o gece hepimiz sokaklara döküldük.

Ellerimizle tankları durdururken aklımızda tek bir şey vardı:

'Vatanımız, toprağımızı, evimizi, yurdumuzu, cennetimizi bu sefer alamayacaksınız.

Atalarımızın topraklarını parçaladığınız gibi bu sefer parçalayamayacaksınız.

Burası bizim çocuklarımızın, torunlarımızın, gelecek neslimizin toprağıdır.'

Evlatlarımız, bilin ki bu toprakları sizin için savunduk.

Tıpkı Çanakkale'deki atalarımız gibi, bilin ki sizin için vurulduk, sizin için yaralandık ve sizin için şehit olduk.

Bir kahraman gibi, tankın önüne dikildi atalarınız.

Bir yiğit gibi, zırhlı araçların önüne çıktı analarınız.

Korkusuzca mermilerin, silahların üzerine atladı bacılarınız.

15 Temmuz gecesi, bu ülkenin evlatları, çıplak elleriyle bir işgali böyle durdurdu.

Başımıza dünyanın en gelişmiş uçaklarıyla bombalar attılar.

En gelişmiş helikopterleriyle bizi taradılar.

En gelişmiş makineli tüfekleriyle vurdular bizi.

Hiçbir şey ama hiçbir şey bu kahraman milleti korkutamadı, durduramadı.

Onlar vurdu, biz dirildik.

Onlar vurdu, biz çoğaldık.

Onlar vurdu, biz ayağa kalktık.

Bir vatanı ölerek savunmak, ölerek yaşatmak, ölerek korumak budur.

Bu bizim atalarımızın mirasıdır.

Onlar da Kutul Amare'de, Medine'de, Çanakkale'de ölerek savunmuşlardı bu toprakları. Kanlarıyla suladılar ve bize öyle miras bıraktılar bu toprakları.

İşte biz bu toprakta doğduk, burada büyüdük, o şehit kanının bereketiyle yetiştik.

Bugün yine kanlarımızla suladık bu toprakları.

Gençlerimiz, kadınlarımız, yaşlılarımız bir gün yeni kahramanlar, yeni yiğitler yeşersin diye kanlarını akıttı topraklara.

Gencecik fidanlar düştü bu toprağa. Bir gün çınar olsun, toprağa kök salsın ve vatanı tutsun diye.

İşte biz de size bunu miras bıraktık.

Düşman bizi gafil avladı. Din kisvesine, iman kisvesine, inanç kisvesine bürünmüş bir iblisi, bir haini gönderdi üzerimize.

Bu iblis çocuklarımızı kandırdı, insanlarımızı kandırdı, büyüledi, efsunladı, akıllarını yok etti.

Kahraman bir ordunun içinde kanserli bir ur gibi büyüdü, çoğaldı. Bir gün, düşmana karşı kullanacağı, uçağı, tankı, topu bizim üzerimize çevirdi.

Acımasızca, elinde silah olmayan insanlarımızı vurdu. Çocuklarımızı tankla ezdi, uçak bombalarıyla parçaladı.

Meclisimizi, mabetlerimizi vurdu.

Bize en acı veren ise tüm bunları yaparken, Allah'ın adını, Peygamberimizin adını, bu dinin adını kirlettiler, lekelediler.

İşte bu, bizi bir kez daha öldürdü.

Tıpı IŞİD katilleri gibi, onlar da Allah'ın adını lekeleyerek öldürdü masumları.

Size, '15 Temmuz günü kim savundu vatanı' diye soranlar olursa şöyle deyin:

Sakın bunu unutmayın...

Gaflete düşmeyin. Birbirinizle uğraşıp gücünüzü kaybetmeyin.

Şehitlerinizi, gazilerinizi sakın ama sakın unutmayın.

Bu işgali, bu vahşeti yapanları asla unutmayın.

Kuklayı değil, kuklacıyı iyi tanıyın.

Onlardan daha güçlü, daha kuvvetli olun.