Halep'teki rutin sivil bombardımanı sonucu enkaza dönen evinden sağ olarak kurtarılan, şanslı-şanssız çocuklardan biriydi 5 yaşındaki Umran.

Toz ve toprağa bulanmış bedeniyle ambulansın arka koltuğunda beklerken, yaşadığı travmayı sessizliği ile göğüslüyordu.

Donuk gözleri ile etrafa bakınırken, başından akan sıcaklığa doğru yöneldi eli. Önce elinin tersi ile sonra avucu ile sildi başından inen sıcaklığı. Avucunun içini kırmızıya boyayan kendi kanını görünce ne yapacağını bilemedi 1-2 saniye. Bağırmadı, ağlamadı, konuşmadı, kimseden yardım istemedi… Kendi kanının rengini ilk kez gören Umran, sadece avucunu koltuğa silmeye çalıştı, o kadar…

Umran'ın bu görüntüsü ve sessizliği uzun zaman medyada yankılandı. Herkes Umran'ın vakur ve sessiz bir halde ambulansta bekleyişine üzüldü. Ahlandı, vahlandı, kahretsinlendi vs vs…

Aradan birkaç ay geçti. Halep'e Rusya ile birlikte bomba yağdıran Esed'e röportaj esnasında Umran soruldu. Esed şöyle cevap verdi: “Bu fotoğraf kesinlikle düzmece. Bu olayların hiçbiri doğru değil "

Aynı gün haber ajanslarına Umran'ın ikinci hava saldırısında ağır yaralandığı haberi düştü. Kimi haber ajansları Umran bebeğin vefat ettiğini, kimileri ise aradan birkaç ay geçtikten sonra Umran'ın yaşadığını ancak babası izin vermediği için fotoğraflayamadıklarını duyurdu.

Bugün Umran bebekle dünyaya adını duyuran Halep, topraklarında yaşayan yüzbinlerce siville birlikte tabiri caizse toplu mezar olmaya aday bir kent olarak son günlerini sayıyor.

Halep'e 17 Temmuz 2016 tarihinden bugüne hiçbir insani yardım ulaşmıyor.

Son 10 günde düzenlenen hava saldırılarında 626 sivil hayatını kaybetti, 2196 kişi yaralandı.

Halep İl Sağlık Müdürlüğü'nün verilerine göre, Temmuz ayından bu yana Halep'te hastaneler onlarca kez bombalandı ve şehirde 7'si cerrah olmak üzere sadece 35 doktor kaldı. Yaralananlara hizmet veren hastanelerin çoğu bombalandığı için çok az sağlık merkezi şu an ayakta. Aktif olarak hizmet verebilen ambulansların sayısı ise sadece 11.

Yakın zamanda o ambulanslar da artık yaralılara ulaşamayacak. Çünkü abluka altındaki Halep'teki araçların hepsi mazotlarının son damlasını kullanıyorlar… Ambulansa taşınamayan ve hastaneleri bombalanmış bölgelerdeki yaralılar, enkaza dönmüş bodrum katlarda tedavi edilmeye çalışılıyor.

Anadolu Ajansının haberine göre Halep merkezinde 300 bin kişiye hizmet veren onlarca fırından geriye sadece 3 tane kaldı…

Halkın büyük bir kısmı ekmek kuyruğunda ya da hastaneye yaralı taşırken bombalandığı için kimse evinden dışarı çıkmıyor. Halep'teki çocukların büyük bir kısmı ise artık okullara gitmiyor. Çünkü Esed ve işbirlikçisi İran ile Rusya'nın saldırı düzenledikleri en önemli noktalar arasında okullar yer alıyor.

Halep'te ölüme meydan okuyan doktorların çocuklara koydukları en yaygın tanı: İleri seviye yetersiz beslenme. Yani açlıktan ölme sınırına yaklaşmış… Bölgedeki doktorlar hastane, ekipman, aşı ve ilaç yetersizliği eşliğinde kıtlıktan toplu ölüm vakalarını karşılamaya hazırlanıyorlar. Bazı doktorlar ise yaşama sansı düşük hastaların fişini çekip hayatta kalma şansı yüksek hastaya bağlıyorlar…

Son 5 yılda Halep'te 5 200'ten fazla çocuğun katledildiğini biliyor musunuz? Ya da artık Halep'teki ölümlerin sayılamadığını?

Belki de Umran biliyordu… Umran, dünyanın onların katledilmesine suskun kaldığı ve el uzatmadığını bildiği için yaralandığında kimseden yardım istemeyip, susmakla yetindi belki de…

Kesin olan ise şu: Umran'ın kanı sessizliğimize bulaşırken, Halep insanlığın göz göre göre müdahale etmediği, dünyanın en büyük toplu mezarına dönüşmeye hazırlanıyor…