Kadıköy, gerek Avrupa'da olmaya duyulan hasret gerek transferlerin etkisi ile sadece doluluk anlamında değil heyecan açısından da sarı-lacivertlilerin özlediği gibi idi maç öncesi. Geçtiğimiz yıllara göre bir nebze kolu kanadı kırılmış olsa da makine düzeniyle işleyen, üstelik memleket futbolseverinin "Mehlika Sultanı" konumundaki Lucescu'nun çalıştırdığı bir rakiple karşılaşmak "Yeni Fenerbahçe" için bir kura kısmetsizliği idi elbette. Kadrolar açıklandığında Gökhan Gönül'ün son dakika sakatlığında alternatif olarak Hasan Ali'nin tercih edilmesi riskli bir karardı. İlk yarı boyunca bu kararın doğruluğunu daha da tartışacak sahneler gördük. Elbette ki bunda Hasan Ali'nin o mevkide tecrübesiz olduğu kadar önünde oynayanların sık sık değişmesi de etkili oldu. Nani ve Diego'nun mütemadiyen yer değiştirmesi sadece Hasan Ali'yi değil zaman zaman Caner'i de zor durumda bıraktı. Keza orta sahadaki yerleşme sorunsalı basketbol tabiri ile neredeyse tüm ribauntların Shakhtar'da kalmasına yol açtı ilk devre boyunca. Soyunma odasına giderken Fenerbahçe'nin mağlup durumda olmamasında Volkan ve Kjaer'in payı büyüktü.
İkinci yarıya saha içi yerleşimini daha sağlıklı hale getirmiş biçimde başladı Fenerbahçe, kısmen etkili de oldu. Shakhtar buna cevap olarak topu daha çok dolaştırmayı seçti ve bir kez daha Fenerbahçe'nin istekli oynama arzunu kırdı. Fenerbahçe kulübesi önce Meireles, sonra van Persie'yi sahaya sürerek vasat gidişatı değiştirmeyi denedi. İşe de yaradı bu hamle; oyun ve pozisyon üstünlüğü Fenerbahçe'ye geçti. Fenerbahçe'nin her hamlesine Ukrayna ekibi aynı disiplinle cevap verdi; top çevir, oyunu soğut sonra yüklen... Biz alışık değiliz ama "sistem" dedikleri böyle bir şey işte.
Rövanşta Fenerbahçe'ye daha fazlası lazım vesselam, sezon adına konuşmak içinse çok erken.
#Gökhan Gönül
#fenerbahçe
#uefa
9 yıl önce
Sistem takımı
Çözüm ve "Türkiye gerçeği"
Yarasalar ve karanlıklar
“Almanlar et başında”
Varsıllar vergi ödemesin!
Amerikan Evanjelizminin Trump’la imtihanı
