Demokrasi herkese lazım. Bir dinden ya da ideolojiden bahsetmiyorum. Halkın yönetime katılmasını, siyasal eşitlik ve insan haklarını söylüyorum. Büyük siyasal değerler bunlar. Siyasal eşitliği alın sadece. Aşiret reisi, şeyh, holding başkanı, general ya da kutsal soy zincirinin son şahsı… Ne olursanız olun, bütün toplumsal bireylerle eşitsiniz. Siyasete katılma, onu paylaşma ve onunla temsil edilmede eşitliğine sahipsiniz. Ne mavi kanlı, ne kutsal soy ne de büyük paralara sahip olmanız size öncelik hakkını veriyor. Siyasal muhalefet en tabii hakkınız. Hak aramak için ayaklanma ya da şiddete baş vurmanız gerekmiyor. Ne dağa çıkın, ne militanlardan kurulu terör örgütü kurun. Muhalefet ile iktidarı eleştirebilir, devletin yanlışlıklarını söyleyebilirsiniz.
Demokrasi herkese lazım. Oldukça insani durumlara hitap eder. Çünkü toplumda yaşayan herkes, kendisi ile ilgili alınan kararların oluşumu üzerinde etkili olmak ister. Yaşadığınız mahallede büyük bir gökdelen yapılıp çevre dokunuzu alt üst mü ediyor? Buna karar verenler üzerinde etkili olmanızdır demokrasi. Size devletin vatandaş olarak objektif mi davranmanızı istiyorsunuz? Demokrasi burada gerekli. İşlerinizin bir lobi, aşiret, grup ve dayanışma ağı olmadan objektif bir biçimde çözülmesini ve yürümesini mi istiyorsunuz devlet kapısında? Demokrasi bunun vazgeçilmez yolu.
Demokrasi herkese lazım. Bütün insanların ve toplumsal kesimlerin ona ihtiyacı var. Kültürel ya da politik kesimlere gerekli. İdeolojik ya da etnik temsiliyet, dini ya da iş temsiliyeti için gerekli. Kürtlerin, Alevilerin ve Gayri-Müslimlerin temsili için demokrasiye ihtiyaç var. Her siyasal, kültürel, dinsel ya da etnik kimlik devlet olmadan devlette var olma yoluna demokrasiyle ulaşabilir. Kürt devleti olmadan Kürtler temsil edilir, Alevici ve Sünni devlet olmadan Aleviler ve Sünniler temsil edilir. Artık devlet kurarak kendini temsil etmenin siyasal gerçekliğinin tarihsel karşılığı yoktur. Çoğulcu ve katılımcı demokrasi bütün toplum kesimlerine kendini yaşama, anlatma ve gösterme imkanı sunuyor.
28 Şubatta demokrasi en çok muhafazakarlara, dindarlara ve İslamcılara lazımdı. İslami kesimler, demokrasiyi savundu. Başörtünün demokratik mücadelesini verdiler. Liberal ve sol bütün demokrat kesimler bu desteğe katıldı. Akademisyenler imza topladı, aydınlar medyada konuştu, siyasetçiler mecliste mücadele verdi. Fişlenen, bürokraside ve üniversiten atılan, göz altına alınan, işkenceden geçen, partisi kapatılan, yurtlarına kilit vurulan, veba gibi kendilerinde kaçılan dindarlardı. Demokrasi, 28 Şubat darbesinin bu pratiklerine karşı meydan okumak için Muhafazakârlara en lazım siyasal söylemdi. Muhafazakârlar demokrasi mücadelesiyle kaybettiklerini geri aldılar. Bunu seçimle, kanunla, ifade özgürlüğüyle ve insan hakları söylemiyle başardılar.
Şimdi muhafazakârlar,hem kendilerine hem de başka toplumsal kesimlere lazım olan demokrasiyi temsil ediyorlar. İktidarı elinde tutan, liderliğini yapan ve devlet aygıtlarını çalıştıranlar onlar. Kendilerine demokrasi lazım olan toplumsal kesimlere hitap ediyorlar. Bu defa Alevilerin, Kürtlerin ve Gayri Müslimlerin eşit Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları olarak huzur içinde yaşayabilmeleri için demokrasiye ihtiyaçları var. Dillerine kavuşmaları, temsil edilmeleri ve tanınmaları için gerekli bu. Bu kesimlerin yeni çoğulcu toplum dünyasında yer alabilmeleri için özgür muhalefete katılmaları ve insan haklarından yararlanmaları şart. Kürtler, aleviler, gayri Müslimler için lazım olan bu demokrasi, şimdi muhafazakârlardan bekleniyor.
Muhafazakar siyaset, yarın demokrasi paketini açacak. Neler getirecek bu paket? En önemlisi, muhafazakar kesimden beklenen ve herkese lazım olan demokrasiye gidişatın çıkıp çıkmayacağı. Ak Parti"nin Gezi ile başlayan korku, endişe ve tartışma gölgesine kayan siyasal atmosferi dağıtması açısından bu önemli. Topluma yeniden bir "müjde siyasetiyle" nefes sunması için önemli. Siyaset için matematiksel gerçeklik kadar gerekli olan sosyo-psikolojik heyecan açısından önemli.
