Gerçek ancak ondan kaçmayı bırakıp teslim olduğumuzda yüzünü görebileceğimiz şeydir.

İstersen bir günü baştan başa yalanla doldurabilirsin ama bil ki, gecenin içinde herkesin gerçekle yüz yüze geleceği bir vakit mutlaka vardır!

“Gece sessiz ve karanlık yine her şey uyumuş/ Bilirim susmayacak kalb-i virânımdaki kuş/ O yeşil bahçelerin gülleri solmuş, kurumuş/ Bilirim susmayacak kalb-i virânımdaki kuş” diye bir güfte yazmış Hayri Mumcu, bir Segâh şarkıya...

“Bugün kendimi kuş gibi hafiflemiş hissediyorum!”dedi neşeyle deve kuşu. Bir gülme geldi öteki bütün kuşlara!

Kitaplar, insanların cehaletlerinden neredeyse gurur duyar hale geldiklerini gördükçe içlerine kapanıyor.

“Sen yalanın dibini bulmuşsun!” dediler. “Evet, siz daha aramaya devam edin!” dedi alaycı bir sesle.

Altta kalanın canının çıkması istisna olmaktan çıkıp kaide haline gelmişse, üstte kalan galip değil zalimdir!

Bukalemun gibi renkten renge girenlerden olmamak için, renksiz yaşamayı seçen insanlar da var.

Bugünün insanlarına birikim deyince akıllarına ilk gelen şey banka hesapları oluyor.

Nota nedir bilmiyorsan, kağıdın üstündeki kendi besten olsa tanıyamazsın, hayat böyle!

“Ben her şeyi içime attım” cümlesini mecazen söylüyorsan sadece kendi halinde gamlı bir baykuşsun, hiç mecazsız dümdüz söylüyorsan kesin obezsin!

Geçip gitmekle durup beklemek arasında kararsız kalıyorsan, trafik lambasına biraz daha zaman ver!

O trafik lambaları ki, börtü böcek onları geceleri gökyüzünün karanlığında şaklabanlık yapmaya çıkan üç ciddiyetsiz gezegen sanıyor.

“Kısa kes!” diye adeta gürledi özne. “Nasıl yani, ben dolaylı tümlecim” diyebildi ancak karşısındaki.

Hem ellerin titriyor, hem de kan tutuyorsa, sen sen ol, berberle aranı bozma!

Bir de şunu düşünün; çok uğraştığı halde Çarşamba'yı Perşembe'ye bağlamayı bir türlü beceremeyen bir geceyarısı ne hisseder?

Bu puslu soğuk havalarda en şen şakrak çiçeği bile kedere sevkeden bir şeyler var.

“Bu mevsimde insanın içi üşüyor!” diye dert yandı biri. “Bazen başka mevsimlerde de üşüyor” diyerek derdine yandı diğeri.

Madem ki kıvılcımsın, yangından şikayet neyin nesi?

“Aşk derdiyle hoşem el çek ilacımdan tabîb/ Kılma derman kim helakim zehr-i dermanındadır” diyor yakıcı gazelinde Fuzulî, rahmet olsun.

Güzellik umutla her kapıyı tek tek çalar, kim açarsa onun hanesine misafir olur.

“Kim ki derinden bir ah etti, kendini kendinde ıslah etti!” dedi meczup.