Bayram günü, evladının gözü önünde bir baba katlediliyor. Suçu, başka bir partinin mensubu olmak. Bu cinayete tavır almayan, üzüntü duymayan, öfke göstermeyen neyi kaybetmiş olur?
İnsaniyet adına ziyandalar, kayıptalar, tamamen batmış haldeler.
Pişmanlıktan ziyade arsızlık içindeler: “Çocuğa zarar vermedik, daha ne istiyorsunuz?”
Hiçbir insanî değere hürmeti olmayan derin bir acımasızlık ve kara bir kinle imtihan ediliyoruz. Aklıma birbiri ardına kahredici örnekler geliyor: Polis babasıyla birlikte şehit edilen beş yaşındaki Hüseyin Utku Gülbahar. Kurban eti dağıtırken canice katledilen Yasin Börü. Evlerinde uyurken vurulan iki polis kardeşimiz. Fırat Simpil'in kendisinden ayrı düşen yüzü. Doktor Abdullah Biroğul'un dokunaklı bakışı. Çarşı iznine çıkan savunmasız erler. Ailesinin gözleri önünde şehit edilen Binbaşı Arslan Kulaksız. Hamile eşinin yanında ensesinden vurulan astsubay. Arabasının içinde yakılan muhtar. Parklarda ve yol kenarlarında patlatılan bombalar. Daima hatırlanacak olan Aytaç Baran, Yunus Koca ve Serap Eser…
Bu topraklar böyle bir gözü dönmüşlüğü daha ne kadar kaldırır? Tahriklere kapılmadan sabırla ve duayla bekliyoruz.
Şimdi ikincisine değinelim.
***
Darbe teşebbüsünün üzerinden iki ay geçti. Geçti mi gerçekten?
Bugün bazı hakikatleri daha iyi anlıyoruz. Mesela 'darbe başarılı olsaydı neler yaşanacaktı' sorusunun cevabını artık biliyoruz.
Bahsettiğimiz acımasızlık misliyle tekrar edilecekti. Binlerce ocağa ateşler salınacaktı. Fakat Allah bu sapkınlara / şaşkınlara fırsat vermedi. Heveslerini sinelerinde bıraktı. Bir şey olmalarını engelledi.
Darbecilerin millete ve memlekete karşı nasıl bir öfkeyle / kinle dolu olduklarını gördük. Zırhlılar için üretilen mühimmatı insanlarda kullandılar. Acıma duyguları hiç yokmuş. Bu öfke ne şekilde dinecekti? Tekrar yazalım: Artık biliyoruz.
Çekirdekten gelenlere bir şey diyemem. Onların durumu biraz farklı. Çünkü hayatları ipotek altına alınmış. Paralel ihanet çetesine sonradan katılan memur, subay, akademisyen, siyasetçi ve tüccarların gayesi çok açık: Menfaat temin etmek, hızlı ilerlemek, kariyer yapmak, rakiplerini saf dışı bırakmak. Böyleleri günlük hayatta da genellikle acımasız olurlar. Malum:
Şimdi ecnebi diyarlarına kaçıyor veya saklanıyorlar. Kaçakların davranışları, yazışmaları, konuşmaları ne çok şey anlatıyor. Karakterleri ve haysiyetleri ellerinden alınmış canlılar topluluğu. Bunlara sahipseniz eğer, sizi düşman biliyorlar.
***
Güzel insanları birer ikişer hayattan ve hayatımızdan kopardılar, koparıyorlar. Bu insanların bir kısmını tanıyoruz. Sevdiğimiz ve memnun olduğumuz kardeşlerimiz bunlar. İster istemez üzüntü artıyor.
Tesellimiz belki şu:
Evet, kırıldık ve kırgınız. Öte yandan böyle bir tecrübemiz var:
