Nasıl tribünleri gördünüz değil mi? Peki bu kadar takımına gönül verenler neden bugüne kadar sevgi ve ilgilerini eksik bıraktılar? Bunun nedenini fazla aramaya gerek yok! Seyirci onları zaferden zafere taşıyan ve oynadığı basketbolla keyif almalarını engellendiği için basketbola küsmüştü! Dün Abdi İpekçi adına açılan salonda bambaşka bir gün yaşanıyordu! “Kral Solomon” geri döndü. Seyirci tek bir sandalyeyi boş bırakmadı. Hatta minibüs yolcusu gibi araya “gaz tenekesi” koydu. Galatasaray CC yeni oyuncuları ile çıkışa geçmişti. Fener daha ilk saniyeden işi sıkı tuttu. Savunmada her oyuncu kariyerinin en sert bölümünü sahnelemeye başladı. İlk çeyrekte 15, ikinci çeyrekte 14 sayı ile devreyi 29 sayı ile kapattılar. Oldukça az görünen sayıya karşı 12-0''lık seri ile 45 sayı atarak ne kadar kararlı olduklarını ispat ettiler.

Solomon dışında, Ömer Onan sahanın her yerinde, adaşı Ömer Aşık ise pota dibini parselledi. Grıcek iyice takıma alışmıştı. Oğuz dedikoduları tekzip edercesine “Benim Fener''de daha çok işim var” diyordu. Mrsiç nöbetçi şutör olarak 3/3 üçlükle görevini yapıyordu. Sarı-Kırmızılılar ise Graves, Hosley, Tolliver ve Cemal Nalga savunma direncini artırırken fark kapandı. Bunda rotasyon ile sahada sayı üretmekte zorlanan Fenerliler yer alıyordu!

Son çeyrekte inanılmaz bir mücadeleye şahit olduk. Mirsad''ın Tolliver''e çarpıp sakatlanması ve hastanelik olması kötü bir an. Bunun dışında Sarı-Kırmızılıların presi zaman zaman başarılı olsa da, Prelzdic, Smith ve Oğuz''un inanılmaz sayıları ile maçı 89-62 önde bitirerek ezeli rakibini yenmeyi başardı. Tüm istatistiklerde önde olan Fener maçı bileğinin hakkı ile alıp götürdü. Karşılıklı sayı avantajını da yakaladı. Kısa ve öz “Solomon ile Fenerbahçe Ülker ışıl ışıl” oldu.