Bizimki seviyeli bir ilişki... Okurlarımızla aramızdaki bağı tanımlamaya çalışsak, ''saygı'' en başta yer alır. Ki elbette karşılıklıdır.

Seven sevmeyen ayrımı ondan sonra gelir.

Çok nadiren küfürlü tehditli mektup gönderen de çıkar fakat biz onları okurdan saymaz, suyu bulandırmayız.

Tehdit savuranları ciddiye almak ise, bizatihi ciddiyetsizlik.

''Savrulan'' bir şeyin nesini ciddiye alacaksın?

Yel alır, götürür.

DTP''nin kapatılmasıyla ilgili yazıdan sonra bir okurumuz sordu:

“Mehmet Bey, çok mu üzüldün DTP kapatıldı diye?”

Şimdi seviyeli seviyeli tartışalım.

Evet, çok üzüldüm.

Üzülmemeli miydim?

Siz niye üzülmediniz?

Dahası, niye sevindiniz?

Üzücü, çünkü:

Silah kullanmak yerine, Meclis''te demokratik mücadeleyi, kanunlar çerçevesinde temsil hakkını kullanmayı seçenlerin cezalandırılması hoş olmadığı için...

Parti kapatmaların anlamsız olduğunu herkes bildiği halde, kapatma kararı verildiği için...

Sevinme ayıp olduğu için...

Birlikte yaşama kültürünün gelişmesi engellendiği için...

Oy vermediğim bir parti olmasına rağmen, varlığının devam etmesinin ülke yararına olacağını düşündüğüm için...

Herkesin bizim gibi düşünmek, bizim gibi davranmak, bizim gibi yaşamak ve bizimle aynı partide buluşmak mecburiyeti bulunmadığı için...

Hangi parti, mahkeme kararıyla kapatıldı da gerçekten yok oldu?

Yöneticilerine hapis cezası da verseniz, idam da etseniz, yeni kurulan parti yine ve üstelik daha güçlü olarak gelmedi mi?

Kapatılan Demokratik Türkiye Partisi yerine şimdi yeni bir parti kurulacak. Ya da mevcutlardan birinde birleşecekler.

Yeni parti için birkaç isim teklif etmek istiyorum. Belki o zaman kapatılma riski bir hayli azalır.

İşte teklif ettiğim isimler; seçin birini: