İkinci Rus uçağını İsrail vurabilir

Ankara'nın Rusya-İran ile yaşadığı stresin bir enerji krizi ihtimalini güçlendirdiği ve Türkiye'nin başka kaynaklardan doğalgaz yedeklediği “an” İsrail'den duyulan “biz veririz” teklifi iyi çözümlenmeli.. Hele bizzat Netanyahu'nun ağzından çıktığı hesaba katıldığında.

Kuşkusuz basit bir şirinlik gösterisi olarak gören yok ama Suriye-Irak'ta metastaz yapan DAEŞ'e ve ürettiği jeo-politiğe İsrail'in nasıl baktığını-kimse kusura bakmasın-bilen de yok.

İsrail henüz İran'ın Batı ile sağladığı nükleer uzlaşının açtığı yarasını yalıyor. İsrail'in “durgunluğu”nu herkes fark etmiş olmalı. Bölgedeki tüm ülkeler gelişmeler üzerinde-iyi, kötü-bir devinime sahip. Ama Tel Aviv?..

Birçok uzman/yorumcuya göre; Rusya'nın İran, Şam, Hizbullah veya bölgedeki 'Şii eksen' bileşenleriyle beraberliği İsrail'in işine geliyor. Değil! Sadece şu basit, kuru soru bile denklemi yeniden kurmaya teşvik edebilir; “

Tel Aviv, Suriye'de Rusya'nın mı hakim olmasını ister-Obama'ya rağmen-Amerika'nın mı?”

İSRAİL İÇİN VİYANA GÖRÜŞMELERİ TAHRAN DEMEK

Hepsini birlikte görmek/bağlamak zorundayız. Avrupa Birliği-İsrail ilişkilerindeki bozulma ile Suriye çözüm müzakerelerine AB desteğinin bir anlamı var. Bu müzakerelere İran'ın katılımı İsrail'i öldürüyor. Bu İran'ın hem bölgede hem “sınırda” büyümesi demek.

İsrail'in beklentisi-gecikildiğini düşündüyse de-şu; ABD'nin Sünni Arap kampını desteklemesi ve silahlandırması”. Sünni Araplar ve Kürtlerin sağladığı askerlerle DAEŞ'i yenilgiye uğratması. Bu satırlar yazılırken gelen, “S. Arabistan, aralarında Türkiye'nin de bulunduğu 33 ülkeyle birlikte 'Teröre karşı İslam ittifakı' oluşturduğunu açıkladı” haberi odur!

RUSYA'NIN İRAN'A VERDİĞİ S-300'LER KİME KARŞI?

Güzel bir sorudur bu ve konjonktürden bağımsız yanıt verebilirseniz, Rusya'nın tam da Türkiye ile düşen uçak yüzünden birbirine girdiği anda Tahran'a verdiği

S-300 hava savunma füzelerinin İran'a karşı bir İsrail askeri girişimini de imkânsız hale getirdiğini görebilirsiniz.

('Military Strategist: Iran, Russia Air Defense Power Changing Power Balance', 30/11, FARS haber ajansı.) Hele uzun süre, “İsrail, İran nükleer tesislerini vurdu, vuracak” haberlerine maruz kaldıysanız. Ters köşeden ise, İsrail'in Almanya'dan almaya devam ettiği denizaltıları “nükleer” seviyeye çıkarması not edilmeli. ('İsrail ordusu Almanya'dan denizaltı alacak', 13/12, TRT.)

Bir de 'algı' meselesi var İsrail'i efkârlandıran; İran'ın Batıyla yakınlaşması durumu zaten 1-0 yaptı ama Tahran'ın Orta Doğu'nun kriz bölgelerinde “çözümün bir parçası” olarak algılanması, geleceğe kaygılarını da besliyor.

ŞİMDİ DENGELER DEĞİŞİYOR

İsrail bundan sonra, yani maddi imkânlara kavuşmuş, Batılı şirketlerin iş yaptığı, politik pozisyonu tahkim edilmiş, tecrit ve yaptırımlardan kurtulmuş İran “dini liderliğinin” artık hiç dizginlenemeyeceğini düşünüyor. Merak ettiği ise şu; “İran neden şimdi politikalarını değiştirsin ki?” Bu soru önemsiz değil ama öncülü veriler İsrail'in de tecrit edildiğini işaret ediyor!

İsrail'in artık istediği şu; “Esad askeri yöntemlerle devrilsin!”

Buna inanıp inanmamak ayrı bir konu ama asıl sıkıntı Beyaz Saray'da. Washington'un Ortadoğu'da uzun süreli bir savaşa dahil olacak şevki yok. Bunu biliyoruz. Diğer taraftan İsrail, Batı'nın Esad'lı bir geçiş dönemine yönelik açıklamalarını da-bizim gibi-yakından izliyor. (Bu aşamada Pentagon'da istisnai bir toplantının Başkan Obama'nın katılımı ile gerçekleştiği ve ertesi gün Savunma Bakanı'nın İncirlik'e geldiğini atlayamayız. Bu bir kara savaşına ilişkin güçlü emare sayılabilir. 'DAEŞ'le mücadelede yeni küresel plan', 14/12, Sabah.)

Beklentilerin aksine Rusya'nın Suriye'deki askeri operasyonları -Esad'a daha çok toprak ayırmak noktasında-başarısız oldu ve NATO/Batı, Rusya-ABD rekabetinde diş göstermeye başladı. (Rusya balıkçı gemilerini korkutma noktasına geriledi. Hatta balıkçı, 'ateş mi etmişler, duymadım' dedi.) Bu da Moskova'nın Suriye'deki pusula yönünü değiştirebilir!

KORKU: İRAN'LA AYNI SINIRI PAYLAŞMAK

İsrail'in büyük korkusuna gelince.. Suriye krizinin çözümünde/anlaşmazlığında söz sahibi bir İran'ın

Suriye'de ve İsrail sınırında yerleşik hale gelme olasılığı. Bu savaş demek. Yine Tel Aviv'in risk hesaplamalarına göre İran'ın Esad'dan vazgeçmesi zor. Hatta daha beter olacağını kestiriyorlar.

İsrail şu ana kadar Suriye üzerinde Rus kuvvetleri ile herhangi bir çarpışmaya girmedi. Ancak mutlu değil. Hem de hiç. Burnunun dibindeki Rus-İran askeri varlığını göz ardı etmesi imkânsız. Kuzey'deki askeri operasyonların güneye dönme ihtimalinin, Rus uçağının düşmesinin, Golan Tepeleri'ni çevreleyen Suriye'nin güney bölgelerinin kritik bir sürece evrilebileceğinin farkında.

Böylesi bir durumun fiilen yaşanmasına dahi gerek yok.

İsrail böylesi bir durumun geldiğini, yani tıpkı kuzeyde olduğu gibi, Rus hava koruması/baskısı altında İran ve uzantısı güçlerin girişimlerini hissettiği an “kritik bölgeyi” topraklarına katmaktan çekinmeyecektir.

Esasen bu ihtimalin kokusu, Rusya'nın Suriye'deki ilk operasyonları sırasında duyulmaya başlamıştı. Şu anın farkı, İsrail'in sıkışmışlığında, daha da sıkışacak olmasında gizli.

Bunun anlamı da Suriye'nin güneyinde bir uçuşa kapalı/güvenli bölge'nin otomatik inşası olabilir. ('Israeli-Russian Coordination in Syria: So Far So Good?', 07/12, Washington İnstitute.)

#esed rejimi

#Rusya

#rus uçağı

#srail rusya

#nükleer

15 Temmuz

Kudüs: Bir şehrin hikayesi

Ramazan

Seçim

Spor

Borsa