Sanırım herkes teslim eder ki Binali Yıldırım çalışkan bir Bakan'dı. Görev yaptığı dönemde, 2003-2013 yılları arasında 17 bin 500 km bölünmüş yol yapıldı; Türkiye'nin 26 adet olan havalimanı sayısı 14 yıl içinde 55'e çıkarıldı. Yüksek Hızlı Tren hatları O'nun döneminde hayata geçirildi. Marmaray projesi de öyle. Henüz yapım aşamasında olan Avrasya Tüneli Yıldırım'ın başında olduğu projelerden.
Adı Yavuz Sultan Selim olacak İstanbul'un üçüncü köprüsü, dünyanın en uzun asma köprülerinden biri olan İzmit Körfez Geçişi Köprüsü, yine İstanbul'a Üçüncü Havalimanı projesi ve kimi sürmekte kimi bitmiş olan irili ufaklı başka projelerin de gösterdiği üzere; Binali Yıldırım'ın Türkiye'nin AK Parti dönemindeki kalkınma hamlesine vizyoner bir şekilde damgasını vurduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz.
Dolayısıyla bu ismin seçilmiş olmasına iş dünyasından gelen tepkiler son derece olumlu.
Aydın Ünal'ın Yeni Şafak'ta yazdığı yazıda, sözlerinin yanlış anlaşıldığını gayet tatmin edici şekilde açıklamasına rağmen sosyal medyada dönen “düşük profil” geyiklerinin aksine profili son derece yüksek bir isim yani Yıldırım. Etkinlik alanı; Ulaştırma, Denizcilik ve Habercilik'ti ve bu alanda dişe dokunur, söz edilir, devasa büyüklükte isim bırakır işler yaptı…
Ha, Erdoğan'la senkronize çalışan her siyasetçiye “düşük profil” deniyorsa, denmesi gerekiyorsa, o başka tabii; zira Binali Yıldırım neredeyse 2002 yılından bu yana Erdoğan'la omuz omuza çalışan bir siaysetçi…
Bu yazıyı okuyanlar arasında “Ülkenin sorunu sadece kalkınma mı, son derece hassas meseleleri var Türkiye'nin?” diyenler olabilir. Doğrusu, Binali Yıldırım'ın daha ilk günden aldığı, PKK'nın patlayıcı yüklü kamyonunun patlaması sonucu 16 kişinin hayatını kaybettiği Tanışık'ı ziyaret etme kararı, böyle düşünenleri tatmin eder mi bilmiyorum, ama bu ilk adım Başbakan adayı olarak, terör konusunda gösterdiği hassasiyetin yansımasıydı.
Son derece de anlamlıydı; zira O'na sadece “yol-köprü yapan Bakan olmaktan” “yol-köprü yapan Başbakan olmaya” geçmiş biri muamelesi çekmek için, önce biraz durup soluklanmak ve ne yapacağını izlemek gerektiğini gösterdi.
Son derece hassas meselelerimiz var sahiden de… Terör ve bölgedeki Kürt halkının dikkatle ve şefkatle yaklaşılması gereken ortak psikolojisi gibi; Türkiye'deki hemen her dönem birbiriyle karşı karşıya getirilmeye çalışılmış mezhep olarak, yaşam tarzı olarak, etnisite olarak farklı sosyolojiler ve bu sosyolojilere çimento anlamına gelebilecek bir yönetim anlayışı oluşturabilmek gibi; Türkiye'nin “kavgacı olmayan ama iddialı” temelinde kurulmuş dış politika stratejisini doğru yönetebilmek gibi; AB ile ilişkiler gibi…
Ama şimdiye dek Binali Yıldırım'ın bu alanlarda faaliyet göstermemiş olması, bu meselelerde “düşük profilli” olduğu anlamına gelmez, sadece faaliyet göstermemiş olduğu anlamına gelir.
Üstelik hatırlayalım Ahmet Davutoğlu, tıpkı Binali Yıldırım gibi AK Parti'nin Genel Başkanı olup seçilmeden Başbakan olduğunda, Kılıçdaroğlu “Kukla Başbakan dönemi açıldı” demiş ve daha neler neler söylenmişti. Öyle ki, bir siyasetçinin imajı için ancak pozitif etkisi olabilecek “gülümsemesi” bile Davutoğlu'nun, yeri gelmiş eleştiri konusu edilmişti.
Dolayısıyla, Binali Yıldırım'ı sadece köprü-yolla tanımlamak; hem O'na hem AK Parti'nin şimdiye dek bu ülkeye kazandırdıklarına, haksızlık yapmak anlamına gelir.
Şimdi O'ndan; iki seçilmişin olduğu, Başbakan'ın istifasına yol açacak denli derin sorunlar oluşturabilen bu çiftbaşlı sistemi hem rekonstrükte edecek çalışmaları hızlıca yapması, hem de bunu yaparken şimdiye dek olduğu gibi, bundan sonra Cumhurbaşkanı ile senkronize çalışmaya devam etmesi; geleneksel, ama her dönemde saat gibi çalıştığı kesin “istişare” müessesinden yararlanması bekleniyor.
Türkiye'nin selameti için, umalım da başarsın. Umalım da, Binali Yıldırım'ın Başbakanlığı hayırlı olsun, hayırlara vesile olsun…
