Bir öğrencimiz vardı. Okulda dershanede tamamen serseri kabul edilen, arkadaş ortamı ve ilişkileri pek tasvip edilmeyen..
Derslere öylesine gelen giden…
Ama ne şanslıydı ki Semra Hanım'ın öğrencisi oldu. Ve ne şanslıydı ki Semra Hanım onu sevdi ve elini verdi.
Onun hayallerini gördü ve o hayallere ulaşacağına ondan çok inandı.
Bizler dershanede öğrencileri sınırlı görürüz. Ama Semra Hanım o öğrenciyi her gün takip etti.
Gelip gidişini kontrol etti.
Ödevler verdi çözüp çözmediğini kontrol etti.
Başka hocalara soru sormasını sağladı.
Dershanenin olmadığı günlerde aradı sordu. Evine gitti. Ailesiyle görüştü. Hani nerdeyse kafasını çevirdiği her yerde onu gördü çocuk.
Ve nerdeyse hiç alt yapısı olmayan çocuğun başarmasını sağladı. Aslında birlikte başardılar.
Üniversiteye gitti. Yine görüşmeye yine desteklemeye devam etti. Evinde misafir etti. Her ihtiyacı olduğunda yanında oldu. Üniversite bitti. Yine görüşmeye paylaşmaya devam ettiler.
Şimdi
o haylaz çocuk bir üniversitede oldukça takdir edilen ve oldukça başarılı olan bir öğretim görevlisi oldu.
Kesinlikle hayatı değişti.
Ve eminim o da şimdi başkalarının hayatlarını değiştirmeye başladı…
Anlatan: A.S.M, (Öğretmen / Eğitim Danışmanı)
Anlatılan öğretmen: S.H
*
Hande, 1'den 20'ye kadar say bakalım bize?
Hande saymaya başlar, korkar, ağlar,sayı saymayı başaramaz.
Neden ağlıyorsun güzel kız ? Ben sana inanıyorum, bir daha say ve bu sırada saçlar okşanır
.
Hande sayar ve mutlu olur.
Yıllar geçer… Fıstık kız, tatlı kız benim hiç kızım yok. Benim kızım olur musun diyerek cesaretsiz ve korkak bir kızdan verilebilecek en güzel cevap ne olur diye düşünür Hande ve cevabın en güzeli ona onun yolundan giden bir öğrenci olmaktır.
Evet ben bir öğretmenim, hem de ilkokul öğretmeni.
Hüseyin Fırat, senin bende yarattığın fark, beni hamur gibi yoğurup, kendinin farkına varan, özgüveni olan bir kişi olarak yetiştirmen.
Benim sana baktığım boncuk gözlerle bakan yüzlerce çocuk hediye etmen… Teşekkür ederim.
Anlatan: H.C (Öğretmen)
Anlatılan öğretmen: H.F
*
İlkokula başladığımda 5,5 yaşımdaymışım.
Babam köyün ilkokul öğretmeniydi. Ben de muhtemelen ağbim ve ablamın peşine takılıp gidiyorken kendimi okulda buluverdim.
Bir süre sonra babam kalp krizi geçirip bir süre görevden ayrıldı.
Bu sürede aynı yıl içinde 5- 6 öğretmen geldi geçti sınıftan.
Tahmin edilebileceği gibi ben okuma yazma öğrenemedim.
Ertesi yıl -şaka gibi- sistem değişti.
Harf harf öğrenmeye çalışırken birden cümleler geliverdi önümüze.
Muhtemelen sınıfın aptalı, anlamayanı kabul edilip geçiştiriliyorum
.
Evde babam arada ilgileniyor. Ama deli gibi korkuyorum o birlikte çalışma saatlerinden.
Babam son derece sert bir öğretmen. Ablama, ağbime aktarılıyorum. Ama onlar da kendi derslerimiz var diye atlatıyorlar.
Ve 3. sınıf … ama ben hep aynı yerde sayıyorum.
Başka bir öğretmenim var yine… Ama bu kez beni sevdiğini hissediyorum sanki.
Bir gün babamla öğretmenin konuşmalarına geriden şahit oluyorum.
Öğretmenim “sabırlı ol hocam diyor. O patlayacak yakında. Ben ona güveniyorum. Çok az kaldı. Birden çözülecek. Bak görürsün.”
Bir çiçeğe benzetiyor beni. Tomurcuk ve açılacak diyor.
Gizliden gizliye duyduğum bu sözlerden müthiş etkileniyorum.
Ve belki gerçekten hayatım değişiyor.
Gerçekten bir tomurcuk gibi patlıyorum.
Bir gece elime aldığım kitabı aniden okumaya başlıyorum yüksek sesle. Hiç hecelemeden, hiç teklemeden, hiç duraksamadan.
İşte o benim hayatıma fark katanımdı.
Anlatan: A.S (Öğretmen)
Anlatılan öğretmen: Y.A
*
Not:
Yukarıda yer alan Fark Atan Öğretmen hikayeleri, Öğretmen Akademisi Vakfı'nın portalından seçtiğimiz gerçek hikayelerdir.
Öğrenciyi sevgi ve bilgiyle yoğurarak, insan yetiştiren hamur ustalarının ellerinden öpüyoruz.
Günün Sözü
“Yeryüzünün öğretmeni olmak için gökyüzünün öğrencisi olmak lazım” diyor
Bilge Kral Aliya İzzetbegoviç
#Hamur ustaları
#haylaz çocuk
#Aliya İzzetbegoviç
#Öğretmen Akademisi Vakfı
8 yıl önce
Hamur ustaları
“Almanlar et başında”
Varsıllar vergi ödemesin!
Amerikan Evanjelizminin Trump’la imtihanı
Genişletilmiş teröristan projesi böyle çöktü
İsrail’le ticaret ve Deutsche Welle
