Türkiye"deki çalışanların dörtte birinden fazlası, kişisel veya işle ilgili sorumluluklarını yerine getirebilmek için daha erken kalkarak ya da sabahlayarak uykularından feragat ediyormuş.
Regus"un 90"ın üzerinde ülkede toplam 24 bin iş insanıyla görüşerek gerçekleştirdiği küresel anketten çıkan sonuç bu.
Küresel ortalamalara göre, çalışanların yüzde 29"u gün içindeki kişisel ve profesyonel tüm sorumluluklarını yerine getirebilmek için, ihtiyaç duyduklarından daha az uyuduklarını bildiriyor.
Türkiye"deki çalışanların da yüzde 28"i bu sorumlulukları yerine getirebilmek için uykularından feragat ettiklerini söylüyor.
Çalışanların yüzde 20"si ise kişisel işleri için kendilerine ayırdıkları zamanı işyerlerinde fazlasıyla telafi etmek zorunda hissettiklerini belirtiyor.
Ayrıca çalışanların yüzde 16"sı iş yaşamlarındaki yoğunluk nedeniyle en azından bir kez çocuğunun doğum günü veya okul müsameresi gibi önemli etkinlikleri kaçırmak zorunda kalmışlar.
Türkiye"deki çalışanların, yüzde 26"sı ise daha esnek çalışma alanlarının, hem aileleriyle daha fazla zaman geçirebilmelerine hem de daha fazla uyuyabilmelerine imkân sağlayacağını belirtmiş.
*
Para kazanmaya veya kariyer basamaklarını hızla çıkmaya odaklanan biri için uzmanların "Uykusuzluk kalp sağlığına olumsuz etki yapıyor" uyarıları hiçbir işe yaramaz.
Evrensel kuraldır: İnsanlar para ve kariyer için önce sağlıklarını harcarlar, daha sonra sağlıklarını kazanmak için de para ve kariyerini.
"Bütün bunlara ne gerek var, sağlığım yerinde olsun da cebimde para olmasın" diyenler var mıdır?
Vardır ama bir elin parmakları kadardır.
*
Genelde motorun kayışını koparana kadar çalışılır, ondan sonra sağlığın değeri anlaşılır.
Para da lazım sağlıkta, bütün mesele dengeyi kurabilmekte.
Yaşlanınca genellikle, "Keşke aileme ve kendime daha fazla zaman ayırsaydım" diyenler çoğunlukta.
"Keşke daha fazla para kazansaydım" diyene pek rastlamadım.
Küresel finans krizinin başladığı ABD"nin Missouri eyaletindeki Kansas City kentinde, "iyilik yap iyilik gör" sözüne örnek olacak bir olay yaşandı.
Sarah Darling adındaki bir kadın sokakta gördüğü bir evsize para yardımı yaptı.
Genç kadın, ertesi gün elmas yüzüğünü kaybettiğini fark etti ve üzüntüye boğuldu.
Darling, yüzüğünü para yardımı yaptığı Billy Ray Harris"in kabına düşürdüğünü fark etmemişti.
Darling, normalde parmağından hiç çıkarmadığı elmas yüzüğünü geçici olarak bozuk para çantasına koyduğunu ve sonra da bozuk paralarla beraber Harris"in bağışlanan paraları topladığı kaba boşalttığını hatırladı.
Darling, iki gün sonra bir köprünün altında yaşayan Harris"i buldu.
Harris, yüzüğü Darling"in geri dönmesini beklediği için sakladığını söyledi ve geri verdi.
Darling, manevi değeri çok yüksek olan yüzüğü geri bulmasının ardından minettarlığını göstermek için Harris adına bir internet sitesi açtı.
Yardım kampanyasına olan ilgi inanılmazdı.
Sadece bir hafta içinde 3.500"e yakın
kişi bağış yaptı.
Sokakta yaşayan Harris, bir anda 100 bin doların sahibi oldu.
Sokaklarda yaşayan "Harris"in artık yaşamak için bir evi ve karnını doyurmak için de yeterince parası oldu.
Buraya kadar anlatılan işin olay kısmıydı.
Asıl olay Harris"in ekonomik sistemin bozduğu batılı insanı fabrika ayarlarına döndürecek cevabı oldu: Yeni evimi sevdim ama hak ettiğimi düşünmüyorum. Sahip olmadığım bir eşyayı teslim ettiğim için yaşananlara şaşırdım.
Duygularını bağış sayfasında dile getiren bir kişi de, "Eğer işsiz olmasaydım daha fazla bağışlardım. Billy elinden gelenin en iyisini yap ve hayalinin peşinden git. Hiçbir zaman çok geç değildir. Karakterini bunca yıl boyunca kaybetmediğin için teşekkürler" yazmış.
Yardımlaşma duygusunun ne kadar insani ve ne kadar evrensel olduğunu anlatması açısından yaşanan güzel bir hikaye.
Küresel ekonomik sistemin merkezi olan
ABD gibi bir ülkede yaşanması hikayeyi
önemli hale getiriyor.
Fabrika ayarları bozulmayan insanlar işsiz ve evsiz de olsalar hala yaşıyor ve saygı görüyor!
