Siyasete hayat öpücüğü

 
Hiçbir şekilde telaşa mahal yok, "Çankaya Padişahı" 'Güniz Sokak'taki tavuklarına ve çiçeklerine geri dönüyor. Korkmayın, istikrar filan da bozulmaz.

Türkiye'nin önünde siyaseten bir "umut ışığı" yanmış gibi gözüküyor. Anayasa değişikliği oylamasında Meclis iradesinin "değişim" yönünde ortaya koyduğu eğilim, 28 Şubat sonrası "dolaşım kanalları" tahrip olan siyaset için adeta yeni bir "hayat öpücüğü" oldu.

Bakmayın siz, "istikrarsızlık" üzerinden "şantaj politikası" üreterek "fört şapka"dan yeniden tavşan çıkarmaya çalışanlara. Meclis, 28 Şubat'tan bu yana ilk kez, iradesi üzerine "ipotek" koyma girişimlerini reddetmiş, yeniden özgür siyasetin tadını keşfetmiş bulunuyor.

"Milletin vekili" olmanın hazzını yaşamış olan parlamenterlerin artık bu saatten sonra, bir "harakiri" yapmaları düşünülemez. Dolayısıyla, akıl ve "demokratik irade" neyi grektiriyorsa, ikinci turda da aynı şekilde davranarak Demirel'e son noktayı koyacaklardır.

Hiçbir şekilde telaşa mahal yok, "Çankaya Padişahı" 'Güniz Sokak'taki tavuklarına ve çiçeklerine geri dönüyor. Korkmayın, istikrar filan da bozulmaz. Başbakan Ecevit, ilk oylamadan yeterince ders almamış olmalı ki, "iki adım sonrası" imalarıyla Meclis'in önüne hâlâ birtakım "korku senaryoları" koyarak, parlamenterlerin vicdanlarını ipotek altına almakta ısrar ediyor.

Bir kere, bu parlamento Ecevit'in çiftliği değil. Hele, "Rahşan-Bülent" ikilisinin keyiflerince yönettikleri DSP hiç değil. Kaldı ki, reelpolitik açısından "istikrar" için endişelenmeye de gerek yok. Zira şu andaki istikrar, "Hükümet-Asker -Parlamento" arasındaki güç dengeleri üzerine inşa edilmiş bulunuyor. Dolayısıyla kaybedeceği fazla bir şey yok.

Eğer "istikrar"dan kasdedilen, içinde sivil siyasal iradenin olmadığı "kapalı rejim" istikrarı ise, herkes bilsin ki çağdaş demokratik dünyada bunun bir kıymeti harbiyesi yoktur. Ecevit'in de yakinen bildiği, hatta takdir ettiği "Saddam Cumhuriyeti" ülkeyi yıllardır böylesi bir "istikrar" rejimiyle yönetiyor.

Dahası, geçmişte İspanya 30 yıl boyunca aynı "istikrar" içinde yönetti ama, demokratik dünyanın dışında kalmaktan kurtulamadı.

Artık şunu biliyoruz ki, "siyasetsiz istikrar" goygoyculuğu yapanların amacı, kesinlikle Türkiye'yi Avrupa standartlarında bir "demokratik istikrara" değil, Üçüncü Dünyacı bir hokkabazlığa mahkûm etmektir. Kimsenin, "Demirel giderse kaos olur" gibi ucuz numaralarla Türkiye'nin önünü tıkamaya hakkı yok.

İşte "Halep oradaysa", Demirel Çankaya'da. 76'lık Demirel 36 yıllık siyasi hayatı boyunca bu ülkede hangi demokratik açılımın ve değişimin öncülüğünü yapmıştır? Demirel gerçekten bir demokrasi kahramanıydı da biz mi farkedemedik? Eğer, 7 yıllık Cumhurbaşkanlığı döneminde şapkasının altından Türk siyasetine armağan ettiği "zehirli oyuncaklar" bir istikrar göstergesiyse, kalsın biz almayalım.

Meclis'teki birinci oylamada "Güniz Sokak" bileti kesilen Demirel, Ecevit ve Bahçeli üzerinden son kozunu oynuyor. DSP ve MHP'de kapı kapı "ret"çi milletvekili avı başlatıldı. Anlaşılan o ki, özellikle Ecevit "siyasi intihar" grişimi de dahil bütün yolları deneyecek. Ve şimdi hedefte Yılmaz var. Bahçeli'nin önceki gün yaptığı "ANAP'sız da olur" açıklamaları, Yılmaz'ı oyunun dışında bırakma planının ilk işaretiydi. Muhtemelen bugün yapılması planlanan liderler zirvesinde, ANAP lideri hükümetin dışında bırakılmakla tehdit edilecek.

Bakalım, Demirel-Ecevit-Bahçeli üçlüsünün parlamenter irade üzerinde estirdikleri tehdit işe yarayacak mı? Daha da önemlisi, "üçlü rulet"in kurbanı kim olacak?